Van nature heb ik, net als mijn ouders en mijn broers en zussen (het gezin VAN BELLE bestaat naast mijn ouders uit Marie-Jeanne, Marie-Claire, Jean Philippe, Jean Louis, Jean Marc, Jean Claude, Jean Paul, Jean Luc, Marie-Rose, Jean Marie en Jean Pierre), een zeer sterk jachtinstinct. Wij reden met de fiets van Brugge naar Dadipark (55 km) om daar de hele dag te spelen en ons dan doodvermoeid terug naar huis te sleuren; wij reden met de fiets naar Luxemburg i.p.v. mee te gaan met de auto; wij zwommen drie keer per week (ook in de Damse Vaart) en ook nu ga ik nog op 1 november in De Haan even gaan zwemmen in onze nog steeds vrij propere Noordzee. Wij hadden in Sint-Jozef-à-de-Haven te Brugge alleen maar langgestrekte polderweiden om te spelen. Wij verkapten zelf het 'stoov-hoet' van de knotwilgen met het wapen 'de hakbijl' en gingen in de winter naar de kolenbak de 'kette vullen' want wij verwarmden met kolen (en de 'zinders' buiten smijten). In de winter hadden onze ramen mooie ijsbloemen (wie kent dat nog?) en wij wisten zelf al dat elk ijskristal anders was. Wij discussieerden over wiskunde, maar ook over de natuurwetten. Wij wisten meer dan wie wat zwaartekracht was, zeker als we weer eens uit een boom vielen. Nochtans kennen wij veiligheid en risico's eigenlijk beter dan alle huidige veiligheidsadviseurs, maar dan vanuit onze existentiële ervaringen. Ik verwijs even naar deze mail die ik in 2004 kreeg en wat bewerkte en dat veel beter beschrijft.
In de keuze van de grond en de bouw van mijn kantoor/woning te Bellegem, speelde het een zeer persoonlijke rol dat al in 1630 hier een notelaar stond (wordt dit notenlaar in de nieuwe spelling?), en dat de huidige notenboom zelfs uit de 19de eeuw 'stamde'. Intussen heb ik zelf een nieuwe aftakking ervan geplant voor het tuinhuis voor na mijn dood. Meer nog, ik reed en schakelde met 'tussengaze' van kleinsaf ook al met een tractor waarvan de 'embregage' niet ging en heb zelfs in een noodgeval met een camion met meststoffen (zeer verantwoord) gereden nog voor ik een rijbewijs had. Wij hielpen met bieten rooien: Iin eerste fase in serie ontwortelen en juist leggen; in tweede fase in serie met de spa afstekken, in derde fase in hoog tempo met de riek op de karren en dat soms een paar dagen naeen. Het is dus geen toeval dat zo'n mensen sterk worden; nu geeft men zo'n mensen wat rilatine om in de zetel te blijven zitten. We deden dat trouwens niet voor geld, maar alleen in ruil voor de onnavolgbare 'boerenkost' en ham die we daarna te eten kregen en ook als uitdaging voor onze fysische grenzen. Ik ken het geluid van een varken dat het bloed riekt van een ander varken dat geslacht wordt of dat gewoon van zijn kot verplaatst moet worden. Ik ken het gevaar van stieren (ode aan de boerin die hier in Bellegem nog in de IJzerenhandstraat nog verpletterd werd tegen de toegangspoort), en ik was degene in Bellegem die dit door mijn gebuur groengedrukte gedrukte rondschrijven maakte toen de stadswacht plots blaadjes uithing dat de boeren de Bellegemse straten moesten proper houden terwijl ze dag en nacht moesten werken na een paar droge nachten om de bieten binnen te krijgen.
Omdat ik net als mijn vader en mijn zoon ook een beetje 'uitvinder' ben, besloot ik groene energie zelf uit te testen. Dit natuurlijk fiscaal met het maximum aan subsidies (wat verwacht je van een boekhouder anders?) en ondanks de moeilijke financiële situatie (klassiek nadat een Vlaming zich in schulden stopt voor een groot gebouw dat ik overigens grotendeels zelf 's nachts hielp afwerken terwijl ik overdag zelfstandige was en toch het weekend overdag vrij hield voor mijn kinderen) leende ik 200.000 BEF bij Fortis om de zonnepanelen op http://bellegoed.be te financieren. Wetenschappelijk pluisde ik alles uit en merkte na mijn koppeling ervan met software van de fabrikant dat de installateur te lichte omvormers had geleverd (zie http://zon.logocom.be/derating_probleem.htm), en kon ik ZELF het rendement met meer dan 7% verhogen (en wordt er wellicht nog 10% niet benut) met computerventilatortjes. Daarvoor had ik al zelf een windmolen uitgetest met de zéér positieve samenwerking van stedenbouw te Kortrijk, en kwam ik tot de conclusie dat mijn dak ideaal was daarvoor. Tot de klacht van één hier toe nog niet wonende buurtbewoner het spelletje stillegde (à propos: het Vlaams Belang is tegen particuliere windmolens, dat is een rood standpunt van hen). Intussen heb ik in mijn hoofd een krantenkiosk-roterend-reclamepaneel-concept dat intussen blijkbaar al in Zwitserland opduikt (iets anders, maar het komt erop neer). Maar dit groeide ook uit een hard economisch principe: Als zelfstandige zal ik wellicht een pensioen hebben van zo'n 550 EUR per maand (een ambtenaar heeft al snel 1500 EUR; kernprobleem van de pensioenen zijn trouwens de exuberante staatspensioenen, nu al meer dan 2,4% van ons nationaal product!), en ik zou dus tegen dan toch geen elektriciteitskosten meer willen. Intussen heb ik mij qua kernenergie en kernfusie (de Vlaamse wetenschappers behoren bij de absolute top van de wereld op dat vlak, jammer dat het door groen steevast aangevallen moxbedrijf te Gent nu ook moet sluiten en weer zoveel 'groene' werklozen bij) ook bijgeschoold en ben ik nederig tot het besef gekomen dat we op middellange termijn nog MOETEN kiezen voor kernenergie omdat we primo niet afhankelijk mogen zijn van het buitenland, secundo het prijskaartje aan alternatieve energie gewoon te duur is (mijn zonnepanelen hebben zonder die subsidies een NEGATIEF rendement en kosten meer dan ze opbrengen; bovendien wordt er zeer veel CO² gemaakt bij de productie van de multikristallijne panelen - en ook waterstof overigens - en de monokristallijne grondstof is nu al nagenoeg op!), en tertio het overheids-verhaaltje van groene energie is volksverlakkerij daar ik gezien heb dat we binnenkort wellicht weer die energie gaan afnemen van... Frankrijk [draait nagenoeg compleet op kernenergie, zie ook Chooz bij de Belgische grens, dat ik al bezocht en waarvan ik de zwakke terroristische plek ken, maar dat ga ik NIET publiceren].
Wat betreft de lokale nitraten in de grond hier vlak bij ons tussen Kortrijk & Doornik, ga ik de uitdaging aan om publiek en voor het oog van de camera desnoods water te drinken uit het midden van het land van de eerlijke Bellegemse landbouwer die langs de Walleweg woont en daar ook veel gronden heeft. Echter niet van de sloten zelf (waarin het gemeten wordt), want dat water komt van het dorp Bellegem zelf en dat komt van de... huizen en bedrijfjes.
Maar opnieuw: ik ben een realist en economist. Ik verwijs naar de rode rubriek qua veiligheid, en wat een melk-erkenningscertificaat zoals Campina nu verplicht, aan de kwaliteit kan verbeteren als deze nu al de beste Europese norm haalt en in het compleet vernieuwde (en ook zeer dure) labo te Beitem al per staal per lichting wordt getest, dat weet ik echt niet. Dat intussen ook 15% niet Europese melk mag toegevoegd worden aan de melk, dat vlees uit Latijns-Amerika niet aan de BSE-testen wordt onderworpen maar toch op onze markt mag komen en dus oneerlijke concurrentie vormt met het vlees van hier; dat een groot deel van de kippen uit Azië komt en dat de een na de andere fraude wordt ontdekt op dat vlak, terwijl België de hoogste voedselnormen in acht neemt? Nee, mensen, zo groen maakt u mij niet. In de dioxinecrisis heb ik nooit gelaten om een kippenboutje te eten, en zelfs in de Delhaize neem ik niet de 'bio-vol-au-vent' maar het merk waarop staat "33% vlees van Belgische kippen".
Ben ik een anti-Europeaan omdat ik zeg dat als we Turkije erbij nemen ons Europa nèt omgekeerd onmiddellijk virtueel failliet gaat aan de landbouwsubsidies? Hier is er nog zo'n 4% landbouw (kwalitatief zéér hoog en volgens mij blijft dit een primaire sector; als er een groep is waarmee ik nooit in ruzie wil vallen, zijn het de landbouwers; stel dat het ooit weer oorlog wordt en mijn kinderen honger hebben), met een zeer hoge productiegraad. In Turkije is officieel 34% bezig met landbouw, maar wel met een schop en manuele zaaimethodes. Bovendien is burgemeester Lippens met voorkennis intussen ook een suikerbaron geworden (is druk bezig met Latijns-Amerika nu voor de productie van veel goedkopere suiker) en worden de landbouwers middeleeuwse lijfeigenen waarvan de producenten dicteren wat zij zullen produceren. Kunt u zich inbeelden dat u als arbeider eerst geld moet betalen voor u aan de slag gaat in de fabriek? Bij landbouwers is dit nu heel normaal!
Ben ik groen? Ja, ik denk dat elke rechtschapen mens en dat elk dier zelfs van nature gelijktijdig respect als angst heeft voor de natuur. Ik denk dat ook elke partij duidelijk een groen onderdeeltje heeft. Maar een aparte partij? Dank u voor wat we beleefd hebben. Auchan, hier 7 km verder over de grens in Frankrijk, doet intussen wel voor haar flessen water gouden zaken dankzij Groene milieutaksen. En wellicht ook door de hoge belastingdruk hier voor veel horecazaken (hoewel zich dat nu lijkt te verplaatsen naar Bailleul) en dat het slechts over een zeer klein percentage mala fide en oneerlijke horecamensen gaat. Het lelijkste groen ooit vind ik dat van de zovele Kelchtermans-boxen die nog altijd naar het... stort worden gebracht.
VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed, Bellegem, 20/11/05
