Addendum 02/07/07: Deze correspondie onderaan het blad met de Nederlandse meester-filosoof Floris van den Berg.
In 2 dagen tijd dwingt mijn echtgenote en haar gewiekste advocaat mij als 'papa' om mijn hoederecht aan te passen en mijn zoon op schoolreis (is in werkelijkheid vakantiekamp, maar wordt natuurlijk zo niet vernoemd in het kortgeding) te laten gaan waarbij ik bovendien nogmaals de schuld krijg niet te kunnen communiceren (misschien voorbereiding echtscheidingszaak ten gronde omdat ze de papa nog steeds niets ten laste kunnen leggen en de lieve man zijn vrouw zijn christelijke linkerwang toekeert). Nee, niet alleen verliet mijn echtgenote mij zelf, verdient ze netto evenveel als ik (en heeft ze inwonend bij haar moeder beduidend minder maandelijkse lasten), de papa krijgt steevast de schuld van alles wat negatief loopt. Hij is een opvliegende en agressieve vader, psychologisch gestoord, maar met valse documenten en totaal fictieve inkomsten als zelfstandige wordt ze daarvoor beloond met een maandelijkse dwangsom van 900 EUR, het netto bedrag dat ik maandelijks verdien omdat ik ook alle hypothecaire schulden en kaskredieten moet aflossen. Bravo gerecht om het vaderlijke gezag af te schaffen (gezag = leiding en toezicht, maar de moeder kan zelfs het toegestane hoederecht in twee dagen tijd kortgeding aanpassen naar believen, ik vecht dat aan maar dat duurt voor de zoveelste keer meer dan een half jaar). Wat is de betekenis van vaderschap zonder zekerheid voor mij? Niets, absoluut niets. Eens voorleggen aan de beroepsrechter in Gent wat hij van zo'n beslissing in Kortrijk vindt... Blijkbaar wordt het mij bijzonder kwalijk genomen dat ik mijn echtgenote een goede moeder vond, en dat ik gewoon de dagvaarding voor overspel (oud art. 229 B.W.) en grof geweld/beledigingen (oud art. 231 B.W.) in de al drie jaren aanslepende zaak ten gronde vernietigd wil zien omdat ik de onschuldige, achtergebleven echtgenoot ben, maar net daardoor blijkbaar geen rechten heb. Het slachtoffer is de dader? Als het gerecht dat zo blijft uitspreken, dan zal de het slachtoffer zich wellicht verplicht zien om zich ook als dader te gedragen, zodat de werkelijkheid ook voor hem terug overeenstemt met de vonnissen, want geef toe: eerlijke mensen hebben niet graag dat de realiteit tot schizofrenie zou moeten leiden.
Om die reden werd deze pagina dan ook opgesteld, want het is duidelijk niet het eerste voorval. Eerst vindt u een persartikel, en daarna wat tips voor vrouwen die geld willen verdienen (de man was 15 jaar boekhouder-fiscalist, dus advies om rijker te worden behoort tot zijn taken; de lezer wordt wel verwittigd dat je daarvoor een duivelse waarheidsverkrachtende advocaat nodig hebt, maar zo'n advocaat noemen ze tegenwoordig een 'zeer goede advocaat'. Lees zelf kritisch en weerleg gerust op info@vb.be.
Zie ook dit persartikel hieronder op http://intersight.net/scripts/pubreadtxt20.pl?ID=press&DBID=press-nl&mode=0&do_index=1&mext=&txt=76UFgF1Inl
Ik citeer de tekst hieronder opnieuw, voor het geval ze hierboven in historieken verdwijnt.
Vader wordt door Kortrijkse rechter
VERPLICHT om zoon op duur vakantiekamp te zenden!
Auteur: VAN BELLE Jean Marc
Je zult het maar meemaken als papa en het Kortrijkse gerecht bewijst dat het snel kan werken als het gaat om een schoolopvoeding boven een vaderopvoeding te plaatsen:
Op dinsdag 26/06/2007, belt een advocate naar een papa, dat hij 's middags een supersnel kortgeding in zijn bus zal krijgen, omdat tijdens zijn hoedeperiode verplicht zal worden om de zoon op 'schoolreis' met Don Bosco Kortrijk te laten meegaan. Het argument dat, na problemen op de vorige schoolreis, en ook om financiële redenen dit nochtans al omgekeerd beslist werd op 14 juli 2006 (!), alsook dat de echtgenote nogmaals op 20/04/2007 op de rapportavond in bijzijn van beide leerkrachten de beslissing bij de papa legde, werd omgevormd in de zoveelste klacht dat de papa een onmens is die weigert te communiceren. De advocate meldt dezelfde dag, zijnde 26/06/07 nog dat zij de documenten van school en de verklaring van de zoon bij haar liggen heeft.
Inderdaad, dezelfde avond ligt de dagvaarding in de bus voor... donderdag 28/06/2007: het gerecht KAN inderdaad snel werken (verkorting van termijnen).
De man haast zich om alles mooi te documenteren dat het al zeer lang besproken was en dat hij met de kinderen zelf andere plannen had de eerste week van juli, en werkt hiervoor de hele nacht door om tijdig zijn verweer bij het dossier te stoppen op woensdag 27/06/07.
Op donderdag 28/06/2007 om 9.00 h start de zitting, maar die loopt uit tot 12h15 omdat intussen een man die al een moordpoging op zijn vrouw ondernam en ook een pedofiel verleden had, positief advies kreeg van het openbaar ministerie om principieel zijn kinderen te zien, en in een andere zaak kreeg een man te horen die al maandenlang zijn kinderen niet zag dat... de rechter niets kon doen.
Om 12h15 komt dit dossier voor. Intussen heeft de papa de ECHTE bewijsdocumenten gekregen (in kortgedingen, mag je eigenlijk citeren bij het zotte weg en zoveel uit de context halen als je wil, de bewijsdocumenten moet je maar nadien bijvoegen) en beide attesten staan gedateerd op... woensdag 27/06/2007. Kwestie van toveren bij de advocaat met documenten die daar al liggen en die pas een dag nadien worden opgemaakt.
Het wordt nog straffer: De man wordt
vooraan bij de rechter en het openbaar ministerie gevraagd, die net voor de zaak
even een woordje uitwisselen. Hij wordt aangemaand hoe het mogelijk is dat hij
zijn zoon niet op schoolreis laat meegaan van 1 tot 5 juli en de rechter
(afkomstig uit Kortemark) zegt zelfs dat hij geen tijd heeft om dat proza te
lezen.
In de beschikking
van vrijdag 29 juni 2007 met rolnr. 07/5753 staat nu letterlijk:
"Het is onbegrijpelijk en ook onaanvaardbaar dat zijn vader zich daartegen
verzet (schoolreis)...
Zeggen voor recht dat het secundair verblijf van XX bij zijn vader YX zal
aanvangen op donderdag 5.7.2007 in plaats van zondag 1.7.2007"
----- [LET OP HET FEIT DAT EEN LUXE VAKANTIEKAMP HIER SIMPELWEG EEN SCHOOLREIS
WORDT
]
----- [
EN 'AL ZIJN KLASGENOTEN' IN DE DAGVAARDING IN WERKELIJKHEID 8 KLASGENOTEN IS
]
----- [
EN OP DE FOTO ONDERAAN FLORIS NIET EENS MET ZIJN KLASGENOTEN SAMEN OP DE BUS
STAPT ]
----- [
EN OP DE RAPPORTAVOND DE LEERKRACHT HET 'NORMAAL' VOND DAT FLORIS ZICH ALTIJD
AFZONDERT]
Wel raar, dat men de vrouw de man verleden
jaar ook al probeerde psychologisch gestoord te verklaren, maar dat hij er in
slaagde met de hulp met attesten van woedende psychiaters en alle buren uit
Bellegem, toen dit vonnis ("De
beschikking van van de Voorzitter van de Rechtbank van eerste aanleg te Kortrijk
van 1 maart 2006 wordt vernietigd.")
nietig werd verklaard en dat daarin
de rechter letterlijk stelt (zaak
06/492/A, blz. 5):
"Wij zijn niet bevoegd om in het kader van deze (kortgeding)procedure te
oordelen over de vordering tot wijziging van verblijfsregeling. Evenmin behoort
het tot onze taak de partijen een uiteenzetting te geven over de rechten en
plichten voortvloeiende uit het huwelijk."
------
Zouden de rechter zelf nog weten waar ze
het over hebben, zeker als ze nu ook publiek toegeven dat ze eigenlijk de
stukken van een zichzelf verwerende burger niet meer lezen, dus niet meer au
serieu nemen?
De man gaat in beroep, maar gaat nu eerst zelf op schoolreis, want volgens hem
betekent dit arrest dat de man gewoon GEEN hoederecht heeft noch enig
beslissingsrecht. Blijkbaar worden de goede brave vaders continu afgestraft, en
mogen de dronken, agressieve gevallen veel gemakkelijker hun kinderen zien in
Kortrijk. De vakantie van hem en de kinderen in juli is er in elk geval al aan,
want zijn plannen moeten afgelast worden en spelen geen enkele rol, maar de
moeder wordt weer in het gelijk gesteld dat ze de gemakkelijke oplossing kiest
om haar zoon op schoolreis te zenden. Pikant detail: ook de andere jaren waren
kampen en zo al gebruikelijk, de vrouw heeft slechtere uren dan de man omdat zij
psychomorisch therapeute voor kinderen buiten de schooluren is en misschien van
daaruit vindt dat zij alleen kan opvoeden en voor kinderen zorgen en het gerecht
volgt haar dus keer op keer.
Met dergelijke vonnissen dient men zich toch de vraag te stellen of er wel nog
een gerecht nodig is, of anders: of er nog wel vaders nodig zijn (behalve voor
de productie van de kinderen voorlopig en vooral voor het betalen van riante
onderhoudsgelden, in dit geval 900 EUR voor 9 schooldagen die ze in 10 maanden
meer heeft, dus 90 EUR per dag, terwijl 10 fiscale aangiften aantoonden dat
beiden hetzelfde inkomen hadden en de man ook nog eens alle hypothecaire
leningen en kaskredieten moet aflossen).
En dan is men verwondert dat bepaalde mannen na zo'n uitspraken flippen.
En afgelopend weekend hing die jonge vrouw van 24 zich op aan de kust omdat haar
lief haar liet staan en zij geraakte op die manier op de simpelste methode van
haar miserie af (het kindje van 1 jaar, dacht ik, dat is een andere zaak, en ze
was zwanger van een tweede dus dat heeft ook 'geluk'). Gevoelig ben je
maar beter niet in de huidige tijden. Dat kindje zal wellicht ook een gevoelig
kindje zijn en ik wens die papa veel sterkte (maar hij zal niet moeten vechten
voor het hoederecht of geen drie dagen voor een geplande trip een gerechtelijk
kortgedingbesluit ontvangen dat de moeder zijn planning en gezag verandert).
Gelukkig blijven er verstandige mannen die dan zelf eventjes met verlof gaan, en
in zekere zin eigenlijk wel gemakkelijker af zijn dat ze van de rechter ook eens
op vakantie mogen gaan. Niet alleen financieel is dat veel goedkoper,
Dat de kinderen en de papa zelf zeer verdrietig zijn, dat is wellicht bijzaak.
Zie ook www.vb.be voor het geval in kwestie.
Benieuwd wat Gent hier van zal vinden? De man voert zelf al zijn
beroepsprocedures, omdat het financieel moeilijk nog haalbaar is met een
advocaat (al twee jaar nu al minstens 15 procedures, dus hij kan zich goed
bezighouden zonder televisie en besteed een groot deel van zijn arbeidsuren aan
pure verdedigingen of respectvragen voor het vaderschap voor de rechtbanken).
Ook de echtscheidingszaak ten gronde wordt wellicht pas in 2009 verder gezet,
want de vrouw verliet op 11/11/2004 ZELF het huis met diefstal van kinderen en
inboedel ("om voor de kinderen maar vooral voor zichzelf een rustigere
omgeving te bekomen", blijkbaar is dit een rilatine-echtscheiding), maar om
toch onderhoudsgeld te bekomen werd (klassiek) de man natuurlijk beticht van een
grove fout van overspel en grof geweld en blijkbaar veronderstelt het gerecht
zelfs zonder bewijzen of met bewezen valse stukken nog steeds dat een vrouw
zichzelf niet hoeft te bewijzen tegenover een man. Dat intussen de boel failliet
is, en dat ook de eigen vraag van de kinderen voor de jeugdrechter om 50/50
regeling te bekomen gewoon tot de melding 'procedurieel onbevoegd' leidde, zal
het Kortrijkse gerecht worst wezen.
Volgende week donderdag trouwens nog zo'n leuke zaak: Daar wil men een papa
verplichten om rilatine te geven aan zijn kinderen, en nog meer: met die
rilatine een in Gent totaal tegengesproken Kortrijks arrest ("er zijn geen
voldoende reden om af te wijken van de standaard bilocatieregeling", wat in dit
dossier overigens ook het geval is) en waarin staat dat de kinderen terug naar
hun oude school moeten (ook in dit dossier eenzijdig gebeurd door de moeder)...
te laten herroepen in kortgeding. Benieuwd of ook de vrouwelijke rechter van
volgende week donderdag het dossier gelezen zal hebben en vooral... het arrest
van Gent terug NIET zal volgen en de vrouw blindelings gelijk zal geven.
Dit klinkt wellicht wanordelijk? Ja, zo ziet die man zijn leven er wellicht uit. Nochtans is hij bekend om zijn sterkzinnigheid en rotsvaste wegvastheid en het voorleven van de klassieke christelijke normen. Ja, als een goede vader niet terugvecht omdat hij niet wil beweren dat de vrouw waarvoor hij koos een slechte moeder zou zijn, dan moet hij wel... een in-slechte vader zijn. Zo werkt het nu eenmaal. Twee goede mensen bestaan namelijk niet in een rechtszaak, zeker niet als dat leidt tot de standaard bilocatieregeling in co-ouderschap met gewoon delen van het kindergeld voor de kosten van de kinderen zonder onderhoudsgeld. Nee, de man moet pas echt betalen via levenslange dwangarbeid als zijn echtgenote NIET meer bij hem blijft. Hoe klonk het kernartikel 213 B.W. weer op het burgerlijk huwelijk? "Echtgenoten zijn jegens elkaar getrouwheid, hulp en bijstand verschuldigd. Zij zijn elkaar tot samenwoning verplicht." Er staat niets in over liefde, toch is het zo dat als eentje liever zichzelf ziet dan de ander, zij er vandoor mag gaan en... hulp eisen à rato van 900 EUR per maand, meer dan dat ze ooit had tijdens het huwelijk zelf.
De gewiekste vrouw die financieel rendabel wil scheiden, doet het dus als volgt:
1. Het jaar voor je wegloopt, maak je het
je man lastig, in de hoop dat hij wegloopt.
2. Vergeet niet dat jaar zoveel mogelijk geld uit te geven (in dit geval 400.000
BEF in 10 maanden in 2004, het driedubbele van de jaren daarvoor; als je een
depressie hebt, doe je dat meestal al vanzelf als symptoom daarvan; het winkelen
leidt je namelijk af van het onbehaaglijke gevoel van depressie)
3. Je zegt tussenin dat je nog een schuld tegenover je moeder hebt van 200.000
BEF, je man zal dat wel storten omdat hij de lieve vrede met zijn schoonmoeder
wil bewaren en uit liefde voor zijn vrouw
4. Doe het voorzichtig, want heb je een monogame man, dan kun je redelijk ver
gaan in zijn blinde liefde voor jou, maar zorg dat hij je tactiek niet
doorheeft.
5. Plots loop je zelf weg, nadat hij bijv. een van je kindjes eens achteraan op
een moto van een klant zet.
6. Dan span je een kortgeding en een procedure in tegen je man en zegt dat hij
een verschrikkelijke man is (in dit geval dronk de man geen alcohol, rookte
niet, en keek niet naar andere vrouwen, maar was hij een zeer speelse en actieve
maar strenge vader). Hier werd dan gezegd dan het speelse omgevormd tot
maatschappelijk onverantwoord gedrag, en het strenge tot agressief en opvliegend
met een gewoon attestje van een bevriende collega (een rouwtherapeute) dat de
advocaat dan wel een psychologisch verslag noemt.
7. Doordat de rechters nu toch al letterlijk toegeven dat ze toch niet lezen wat
er in de bewijsstukken staat, zien ze niet eens dat er in dat attest staat
"hoewel ik de vader nooit gezien heb" en lezen ze alleen de opmerking
"agressief, opvliegend" en het professionele advies van die rouwtherapeute die
intussen Dr. Psychologe geworden is in de pleitstukken "de vader hoort dit
wellicht niet graag, maar in zo'n situatie is het beter dat de zoon bij één
ouder blijft", iets wat ik eigenlijk nog nooit door een wel erkende
psycholoog heb horen zeggen en ook tegen de standaard wetgeving ingaat ("er
moeten zeer ernstige redenen zijn om af te wijken van het standaard
co-ouderschap"). Een traantje van de moeder, is een klassiek wapen waar geen
enkele rechter tegenop kan (die vrouwen geloven trouwens zelf al snel wat ze
zichzelf hele dagen wijsmaken).
8. Heeft u een zelfstandige man, dan kan de vreugde niet op, en beweert u
boutweg dat hij per dag 10 X 80 EUR per dag verdient is 800 EUR per dag, en de
rechter snapt boekhoudkundig nog minder het verschil tussen bruto en netto.
900 EUR/maand is dan om te lachen (een man die dat verdient zou zijn hand niet
omdraaien voor zo'n bedrag).
Als het lukt in kortgeding, bent u jaren goed. Dit kortgeding na de verlating van 11/11/2004 wacht op de zaak ten gronde die al naar 2009 toe kijkt, en geen enkele rechter zal zeggen dat voor die onterecht regeling nog met terugwerkende kracht de zaak in orde moet worden gezet. Misschien veiligheidshalve nog een levensverzekering nemen op de man in kwestie, zodat hij bij een 'ongeval' misschien ook nog voor extra budgetten zorgt dat ook uw advocaat vindt dat hij de beste advocaat is en beiden gelukkig kunnen zeggen:
Dit is een GOEDE zaak geweest.
In het andere geval, zul je de man (bijna) altijd zo gek krijgen, dat hij doorslaat. En kan de vrouw zeggen: Zie je wel hoe verschrikkelijk die man was? En het publiek applaudiseert...
Ook de antwoordmail van een andere papa in een gelijkaardige situatie was primerend: "Let op, Jean Marc, straks krijg je een kortgeding omdat je je kinderen groene sokken aandeed i.p.v. rode." Is dit nog humor of valt het ook al onder de nieuwe anti-discriminatiewet?
Tot slot dit nog: de papa ging de zoon persoonlijk gaan uitwuiven en wenste hem een prettige 'schoolreis' toe. Het kind en zijn zusje en de moeke wisten echter niet welke houding ze zich moesten nemen. Ja, ik begrijp dat, zo'n verschrikkelijke vader, die wellicht zo huichelachtig lief doet en dat hij al sinds hun geboorte elk moment bij hen volledig aan hen besteed heeft, ja dat staat wel heel erg sterk in contrast met het verkiezen van een gezamenlijke en veel goedkopere gezinsuitstap dan een Don Bosco vakantiekamp naar London. Hopelijk loopt hij daar niet weg zoals in het vakantiekamp van 2007 in Oostenrijk in de Lechtalse bergen, maar dat zal wel niet. De moeke zal het hem wel ingepeperd hebben en het was duidelijk merkbaar aan de verdoofdheid en de traagheid van de reacties, dat hij al een serieuze dosis rilatine en/of concerta (de moeder geeft beide verdovende middelen, ja drugs, staat zo letterlijk bij de dopingcontroles op deze bijsluiter van concerta (schrik bij het klikken op de link van de niet van de ADHD-midi-muziek), door elkaar en zonder DSM-IV test zoals op dezelfde bijsluiter aangeraden - concerta is BEGELEIDEND BEDOELD aan een psychologische begeleiding) had om zich rustig te houden. In de dagvaarding stond "al zijn klasgenootjes", en ik telde er van zijn klas... Negen stuks exact. Tot slot, wil Floris per ongeluk het hotel in brand steken of een of andere baldadigheid uithalen (waren wij trouwens zo perfect als we klein waren?), hoeft hij zich geen zorgen te maken: Een Nederlandse rechter bevestigde dat een kind onder rilatine, inderdaad onder invloed van drugs is, en... Floris dus net als dat geval niet toerekeningsvatbaar is.
Hieronder een mooie foto met Floris op weg naar de bus! Vergelijk deze foto met deze van de kinderen die op hun verschrikkelijk agressieve vader in bedwang houden, en je weet wel dat de jongen een zeer fijne tijd tegemoet gaat. De vader zal echter in beroep moeten vragen wat zijn hoederecht nu nog voor nut heeft of betekent, want dit vonnis is pure uitsluiting waardoor het wellicht beter is dat de kinderen beter een eindje bij hun prachtige liefhebbende moeder blijven zonder zijn invloed. Ze zullen hem wellicht even missen, maar volgens de moeder zal dat wellicht niet, daar de papa niets anders doet dan zijn kinderen tergen, levensgevaarlijk op een 16-jarige moto achteraan meenemen, ze meeneemt om te gaan zwemmen terwijl het jongste een prikkelhoest heeft, commentaar geeft over rilatine en zegt dat zelfbeheersing zijn eigen verantwoordelijkheid en niet die van rilatine is, of nu ook al schoolreizen afpakt uit sadisme en egoïsme. Gelukkig zijn moeders altijd altruïstische, respectvolle vrouwen... die enkel weglopen als het onderwerp zeven-jaar-gebruik-van-rilatine gewoon ter sprake komt. Want de man... kan per definitie niet communiceren waarbij ze gewoon over het hoofd zien dat een man van Mars, maar een vrouw ook van Venus is, en we hier wel degelijk op de aarde moeten samenleven. De man is bovendien een maatschappelijk onaangepaste zelfstandige, niet waar? Ja, en dan zie ik weer dit grafbeeldje van Pim Fortuyn op mijn bureau met zijn grafspreuk: Loquendi libertatem custodiamus ofte... laat ons waken over de vrijheid van het spreken. Laat ons momenteel eerder waken over de vrijheid van het zwijgen, vrees ik.
Bellegem, 1 juli 2007
Hieronder toch nogmaals de kunstfoto die mijn gebuur, de fotokunstenaar Dirk Deknudt maakte omdat hij geen gedichten kan schrijven, maar dit blijkbaar wel schrijft met zijn foto's. De tekst, werd met fotosoftware door mijzelf bijgevoegd. Misschien wordt dit binnenkort enkel nog een mooie herinnering, want het leven gaat altijd verder, tot de dag dat je dat niet meer weet en ook jouw beperkte, niet belangrijke taak, gewoon als stof in as overblijft, zoals dat prachtige liedje "Flames to dust, lovers to friends, why must all good things come to an end?" Goede dingen komen niet tot een einde, maar je moet telkenmale door een dal, want niemand kan eindeloos op dezelfde bergtop blijven. The real question must be: Why must all good things come to a start? And the answer is: Because they are... good.
Dit is een subpagina van de website http://www.vb.be
-----
Citaat uit correspondentie met de Nederlandse prachtige filosoof Floris van den Berg (toevallig een naamgenoot van mijn zoon waarover het hier gaat).
--- Begin citaat correspondentie 02/07/2007 ---
Als u in uw drukke bezigheden een klein momentje tijd zou hebben, zou het mij interesseren als niet Belg misschien gewoon even aan te duiden of zo'n situaties ook in Nederland 'normaal' zijn.
Om de soms moeilijke kwestie te vereenvoudigen naar een materiële situatie, beschouwt u het als volgt:
U en uw echtgenote beschikken beiden over een (1) gezinswagen. Als ouderwetse monogame man, houdt u zielsveel van haar en dus vertrouwt u ze blindelings en legt de sleutel ligt altijd in huis.
Op zekere avond komt u thuis in een leeg huis en ook de auto is onzichtbaar geworden.
1. U vraagt via een verzoekschrift tot verzoening om
de wagen terug te krijgen, omdat u ze de helft van de uren nodig hebt om er de
kinderen mee naar school te brengen.
2. De vrederechter vindt dat al snel ook, en gaat in op uw verzoek.
3. U krijgt een procedure in kortgeding en ten gronde, waarin de vrouw voor het eerst tot uw verrassing zegt dat u totaal onverantwoord met die wagen omgaat, en dat zij dus meer recht heeft op die wagen. Dus vraagt zij de rechter 900 EUR per maand voor bijdrage in de kosten van de wagen voor de 9 dagen per maand die ze extra wil rijden.
4. U moet lachen, want u beseft het ridicule van de situatie. Uw echtgenote verdient evenveel als u, en u moet ook nog alle andere kosten van het huis eenzijdig dragen.
5. Het gerecht is niet gediend met uw lachje, en erger nog: ze beschouwt u als dader van de diefstal. U kent wel de situatie dat u aangeeft bij de politie dat ze uw voorruit kapotgeslagen hebben en uw GPS-systeem en GSM gestolen hebben waarbij de politie zegt: "U bent schuldig, want u moest die maar uithalen en niet zichtbaar voor de ruit plaatsen". Zoiets dus.
6. In alle procedures daarna, geeft men wel toe, dat dat ene vonnis in puntje 5. wel verkeerd is, maar ja, omwille van juridische procedures en eigenlijk lafheid van de rechters, stoppen ze zich weg achter 'bevoegdheden' en vooral 'onbevoegdheden' om dat recht te zetten, meer nog: ze vinden dat ze niet anders kunnen dan dat foutieve vonnis telkenmale te volgen en dwingen u ook nog het nieuwe speelgoed van de kinderen dat u kocht ook af te staan.
7. De echtgenote heeft plots de wagen nog een beetje meer nodig. De komt voor de rechtbank en de rechter zegt: "Filosoof Floris, kom eens stilletjes hier dat niet iedereen het hoort in de zaal. Wat is me dat nu? Uw echtgenote vraagt de wagen gewoon een paar dagen meer om de zoon zelf op reis te laten gaan?" U antwoordt, "maar ja, heeft u dan de stukken niet gelezen dat ik al een jaar op voorhand zelf met de wagen met de zoon en de andere kinderen weg zou gaan?" De rechter repliceert: "Filosoof Floris, ik heb geen zin om uw filosofische proza te lezen." Het openbaar ministerie vordert: "Positief advies voor de aanvraag van de vrouw" en de dag later moet u nog zelf uw bevelschrift gaan ophalen dat u de wagen nog maar eens vier dagen extra moet afstaan. De 900 EUR bijdragen in de kosten per maand wordt natuurlijk niet gewijzigd, integendeel, mijnheer Floris, u heeft bewezen dat u nog een grotere gangster bent dan de dag dat uw echtgenote met de door u klaargelegde autosleutels de wagen meestal.
U bent een onverbeterlijke arrogante en agressieve dief, mijnheer Floris!
--- Einde citaat correspondentie 02/07/2007 ---
>>> Voor wie de humor niet snapt, Floris van den Berg is voor mij momenteel wel degelijk de beste Nederlandstalige filosoof-cultuurcriticus.