5. Belgisch (rood) of Vlaams (geel)

En dan nu het meest gevoelige deel.

Zoals vermeld, kom ik uit een zeer belgicistisch gezind midden, had ik bewondering voor de technische veelzijdigheid van wijlen Koning Boudewijn, en had ik in het leger ook geen problemen met de Brabançonne elke morgen (nog steeds moet ik zelfs de reflex onderdrukken om niet te groeten als ik die hoor, zo werd dat 'erin gestampt' in die langdurige opleiding als politie).  In mijn beroepsloopbaan heb ik echter ook altijd al in heel België gezeten.  Ik zal bijvoorbeeld minder snel mijn weg kwijt raken in Liège/Luik dan bijvoorbeeld in Gent en heb ook Wallonië van kleinsaf doorkruist met de fiets in de zomer.  Ik heb intussen echter het zeer grote mentaliteitsverschil gemerkt en de term 'kouterwaal' (joser, of hoe je 't schrijft weet ik niet = parler in het Waals) is inderdaad wel kenmerkend. De drie Waalse hoofddialecten ken ik ook een beetje dankzij mijn vader (die zeer vloeiend Luiks sprak en daar zeer lang heeft gewerkt) en ik zie ook wiskundige linken tussen het Waals en het Vlaams (bijv.: 'oude zak' is 'vie coû = vieux cul', dus van de andere kant bekeken).  Daar heb je ook nog veel mensen die de vrijdagavond eens op café gaan en zij waren vroeger veel minder zot om zich tot over hun oren in de schulden te steken voor hun huis (baksteen op de maag) dan de Vlaming.  Ik heb ook zelf meegemaakt hoe voor elke kilometer autostrade in het toen expanderende Vlaanderen er in Wallonië een tegenprestatie-kilometer moest komen, waaronder de prachtige brug te Houffalize (waar ik nog IN geweest ben, was een zuivere Star Trek-impressie toen ik daarin het licht ontstak), maar ook enorme publiekstrekkende zaken als het Hellend Vlak van Roncquières en het miljardenproject van de andere scheepslift tussen Strépy en Thieu (zie deze link) en intussen ook de TGV-schandalen te Luik.   Door in Bellegem te wonen, heb ik bovendien ook ontdekt dat de autostrade hierlangs (stuk van Kortrijk naar Doornik) ook een politieke communautair machtsvertoon was tussen Walen en Vlamingen: Vlaanderen moest eerst Komen ontsluiten voor dat Wallonië dit stuk wou open doen (dat al 15 jaar compleet afgewerkt was!)   Voor mij is dat op zich geen politieke kwestie, maar een informaticus is iemand die zelden 'nee' zegt tegen informatie en als het zich opstapelt, valt de pak op een bepaald moment wel eens om en helemaal open.

Niettemin ben ik ervan overtuigd dat België eigenlijk best kon voortbestaan in zijn oude vorm, zonder staatshervormingen en door een interne volledig open boekhouding te creëren.   Maar die medewerking is er blijkbaar nooit geweest, en onder invloed van een aantal zeer integere politici/mensen (nu worden zo'n mensen separatisten genoemd met een zeer negatieve bijklank) volgde de andere oplossing: Een eerste staatshervorming.  Nog een eind later (na communautaire kwesties) een tweede.   De huidige federale on-werking of ramp is volgens mij ontstaan door zeer specifiek de derde staatshervorming, waarbij alle schulden plots op de kap van Vlaanderen zijn te komen vallen (waardoor de nu exuberante transferten ontstaan zijn).  Het scenario is vergelijkbaar met een grote firma, waarvan verschillende afdelingen verlieslatend zijn.  De verliezen van niet rendabele onderdelen worden afgewenteld op het federale gedeelte, en de echte rentabiliteit wordt aan een specifieke zijde totaal genegeerd en ontkent.  Nu is het zo dat ook het rendabele gedeelte onder druk komt te staan en de geldtransferten onder druk komen te staan doordat de overschotten globaal verdwijnen. Solidariteit is altijd pas een probleem als er geen geld  meer voor is of als de donerende partij het ineens nodig heeft voor zijn eigen familiale noden. Het drama dat hierbij ontstaat is niet alleen voor de Waalse burger, maar ook voor de Vlaamse burger, want bij het rendabele gedeelte wordt NIET spaarzaam omgesprongen maar de nering naar de tering gezet i.p.v. omgekeerd.  Ik maak mij dus zeer ernstige zorgen voor mijn drie kinderen en zou graag nog zelf verantwoordelijk willen tekenen voor deze miserie door mijn generatie en dus ook door mijzelf veroorzaakt (concreet: mijn zonnepanelen zijn op de kap van de belastingbetaler gezet, en het rendement is niet zoals ik verwacht had, zie http://zon.logocom.be/financieel.htm op de site http://bellegoed.be).

Ik ben in principe dus ook voorstander van het principe van solidariteit, maar het valt mij tegenwoordig op dat een rechtstreeks schoolproject voor installatie van waterputten enorm veel realiseert met 5000 EUR terwijl 11.11.11 miljoenen euro nodig heeft om er een klein veelvoud van te zetten.   Bovendien kan het solidariteitsprincipe enkel uitgevoerd worden zolang er minstens één rijke partij blijft met overschotten (in ons geval de belastingbetalende burgers die minder nodig hebben dan ze zelf betalen aan belastingen en netto welvaart).  En dat is nu waar het Belgische verhaal willens nillens op een einde loopt.  De Vlamingen en Walen mogen van mij gerust dit verhaal ontkennen.  Want ofwel gaat het vanzelf opgelost raken als er geen geld meer is (we zijn al goed bezig) en dan gaan intussen ook onze intelligente wetenschapslui ook al verdwenen zijn naar het buitenland (mijn twee slimste broers zitten al in South Africa en India), ofwel gaan we echt eens zelfkritisch alles gaan berekenen en proberen we er iets aan te doen en sturen we zoals een goed huisvader tijdig bij in het 'drinkgeld en leefpatroon' van onze 'gasten'.  Iedereen is er intussen mee akkoord dat ontwikkelingshulp gebaseerd moet zijn op de zelfredzaamheid en niet op het geven van geld.    Hetzelfde geldt voor Wallonië en zij zijn hierover ook tot inzage gekomen dankzij de rapporten van Alain Destexhe (MR), eerst verguisd, dan bijgetreden door drie profs (en door mij).  Er is trouwens nu ook een nieuw onderzoek lopende hoeveel van de gigantische Europese subsidies bij de landbouwer terecht komen (ik heb dezelfde vraag trouwens vroeger al laten stellen omtrent het aanbod om hectares landbouwgrond af te staan en te heroriënteren).

Het gaat dus NIET goed met België.  En wat doet een liberale boekhouder als een van zijn klanten in problemen zit?  Of nee, wat doet u als "een goed huisvader" (of huismoeder natuurlijk, ik wil geen proces wegens seksisme) als de portemonnee begint te spannen? 

Vereenvoudiging en zuinig worden: We kunnen dus best eens kijken op gemeentelijk vlak hoe we zullen saneren en een overschot creëren (zoals veel Canadese steden, probeer maar eens in Canada te blijven zonder dat je op voorhand langeduur werkcontracten hebt).  Maar door het feit dat de sociale uitgaven veel omvangrijker zijn (sociaal Stelsel overigens uitgevonden door een vroegere Brugse stadsgenoot van mij, de socialistische Achiel Van Acker - op deze site genomineerd om niet onterecht een van de grotere Belgen te zijn), moeten we dringend dit probleem op Vlaams niveau bekijken.  De portemonnee moet op zuiver Vlaams niveau bekeken worden.   Het uitgedokterde stelsel bijvoorbeeld was door Achiel Van Acker in zijn berekeningen nooit voorzien op de situatie in Mons (Bergen, maar goede trend is geen vertalingen meer te maken van stadsnamen) waar mensen die hun hele leven 'gedopt' hebben, nu plots in het stelsel van de pensioenen komen en meer krijgen dan veel zelfstandigen en dus nooit zullen bijgedragen hebben tot het sociale vangnetsysteem (dat dan geen vangnet is maar een hangmat tussen twee palmbomen).  Tel daarbij de gezinsherenigingensproblematiek die voor gemeenten voordelig uitdraaien maar vanuit federale gelden worden gespijsd, en je creëert een scenario dat nefast zijn eigen ondergang graaft of de mail die de ronde doet van een gezin met verschillende domicilies dat meer dan 340.000 BEF pure vervangingsinkomens incl. OCMW-steun en kidnergeld geniet in Brussel.  En als bedrijfsadviseur is het niet mijn taak vriendelijk (Engelse "polite" > politiek zijn, in werkelijkheid komt het van polis, ten tijde van demos cratein = Griekse eerste democratie zonder met enkel mannelijke en 'getrapte' stemrechten), maar het probleem bij de naam noemen en niet rond de pot draaien.

Bovendien heeft de derde staatshervorming nog een ernstiger probleem gecreëerd: Het heeft ervoor gezorgd dat het bijkomende Belgische niveau  niet meer werkt en dat je bij het doorlopen van procedures verdwaalt in zowel boekhoudingen (die daardoor gemakkelijk frauduleus worden, zie rubriek rood onderaan in Brussel; al dat gefoefel komt door de complexiteit van instellingen en te groot aantal aan ambtenaren die zich bezighouden met gaan eten omdat ze anders toch geen administratie uit te voeren hebben) als voor de belastingplichtigen.  Alle boekhouders kunnen getuigen dat we met veel Vlaamse diensten weinig problemen hebben, maar waar we op een Belgisch niveau komen, loopt het compleet mis.  Niet alleen op het vlak van taal (minder en minder Vlamingen kennen nog de technische  Franse vaktermen; in Wallonië is een omgekeerde tendens merkbaar bij sommigen), maar nog meer op het vlak van bevoegdheid en vooral op het vlak van administratieve snelheid.  [... gecensureerd ...] In mijn reeds ouder wordende rubriek 'Het Land dat Gek Maakt', naar analogie met de film van Asterix en Obelix "De Helden" (een must voor [...gecensureerd...]) op deze link vindt u o.a. ècht gebeurde feiten met o.a. de RSZ (dat vond ik de strafste, zeker omdat die cliënt 200.000 BEF moest betalen en de RSZ noch het sociaal bureau nog begrepen uit wat dat bestond en ik in mijn eentje in de Waterloolaan op tafel moest slaan om dat te herleiden tot de werkelijke 0 BEF).  Een gewone boekhouder zou dit niet gekunnen hebben, [... gecensureerd ...].  Want 'in mijne tijd' zagen wij nog heel het ontstaan van de RMZ en de repartitionering.  Nu weet geen enkele boekhouder nog uit wat de patronale RSZ bestaat.  Een zeer eenvoudige randgegeven qua patronale RSZ heb ik ook in het economisch plan van nu zaterdag laten plaatsen.  Dat idee komt trouwens evenmin van mij, maar van iemand uit  Bellegem die meer dan 25 km ver in Frankrijk werkt en daar bijna geen belastingen betaalt en dus netto zeer veel overhoudt. Ja, daarom zijn er meer dan 4000 Fransen werkzaam in de grensstreek met Frankrijk en nauwelijks Walen.

Ben ik - omdat dit gedachtengoed overeenstemt met de idee die de meeste Vlamingen intussen wel hebben - daarom een Vlaams Belanger? Is er iets politieks aan deze ervaringen en voorstellen op zich?  CD&V houden er dezelfde stelling op na, dus kun je mij gerust op dit vlak oranje kleuren.  De VLD staat voor Vlaams, Liberaal en Democratisch, dus kleur mij gerust blauw.  Maar blijkbaar is het Vlaams geel iets waarover je beschaamd moet zijn, iets vuils, is het taboe, is een Vlaming per definitie een racist (omdat hij alle talen kent en zich dynamisch aanpast als een kameleon-werkbeest).  Ik heb die jaren bij de VLD contact gehad met veel VLD'ers, zelfs met Quicky en daar mijn diensten aangeboden voor een werkelijke vereenvoudiging.   Maar nee, ik moest daar full time gaan werken, en dan zou ik niet meer onafhankelijk  kunnen zijn.  Ik heb hen gezegd dat de vennootschapsbelastingsverlaging een bom is onder onze middenklasse vennootschappen, want dat die bedrijfsleiders nu véél meer betalen dan vroeger en de overname van hun vennootschap bedreigd zien door de liquidatiebonus bij stopzetting (weeral enkel voor de vennootschappen die eerlijk winsten aangegeven hebben, dit wordt berekend als 10% op de reeds belaste reserves, dus de overgedragen winsten; foefelaars in Brussel of Wallonië die altijd met verliezen zaten, betalen 0,00 EUR) en worden wel begeerd voor overname.

Voor mij is het dus echt helemaal NIET politiek.   Dat ik echter deze ideeën en mijn ervaringen in de werkgroepen van het Economisch Congres van zaterdag 26/11/05 week zeer vergaand mocht inbrengen (in volstrekte dialoog, want het is zever te verkondigen dat een idee van één mens alleen kan zijn; in Amerika hebben de conservatieven zo zware schade ondervonden toen een van hun topfiguren arrogant zei dat hij aan de grondslag van internet lag) en dat ik volop die ideeën wil doorgeven, dat heeft voor mij niets met politiek te maken, want ik zou bijvoorbeeld graag hier in Kortrijk een coalitie zien tussen CD&V, VLD & Vlaams Belang omdat Kortrijk als een van de welvarendste gedeeltes van West-Vlaanderen wellicht ook de komende jaren de zwaarste klappen zal krijgen (wie hoogst staat, valt dikwijls diepst, natuurwet die ook voor mensen telt overigens).

Ik zou daar trouwens liever zelf NIET bij zijn, want ik ben iemand die graag werkt en ik haat recepties en publiek vertoon.   Maar ik verneem van veel mensen dat zij niet meer aan die economie uitgeraken, dat ze het ook gewoon niet meer zien zitten om de boel nog recht te trekken.  En je kunt pseudo-economie gemakkelijk camoufleren onder termen van Flat Tax (of  Fair Tax, VLD).  Ook ikzelf kan met de mooie economische theorieën van Armey en Laffer, of aanbod- en vraagstellingen uitpakken indien ik wens te zeveren 'van de werken weg' om u onder tafel te praten.  Het zal echter puur een kwestie van doen zijn, en liefst door een nieuwe lichting, die niet gewoon is van postjes te pakken.  Vandaar dat ik liefst CD&V en VLD en Vlaams Belang eens aan het werk samen zou willen zien. Of waarom niet alle partijen evenredig om eens te tonen dat het zonder oppositie kan?  En gelijktijdig met een zeer open boekhouding die ik persoonlijk ook zal opvolgen ([... gecensureerd ...] zou zich beter daarmee eens bezighouden). 

Maar wie er mij ook de vraag stelt om uitleg, van nature ben ik een leraar die wil uitleggen, ben ik iemand die wil helpen en begeleiden, een zoeker van kennis die deze dan terug geordend wil doorgeven.  En ik ben ook gewoon een mens die wil toegeven als hij iets niet weet.  Maar voor mij een beschaafde mens bestaat er geen Cordon Sanitaire, noch in communicatie noch in machtsituaties.

Ik moet tegen mijn zin intussen bekennen dat ik inderdaad voorzitter van de afdeling van het Vlaams Belang Kortrijk geworden ben.  Waarom tegen mijn zin?  Omdat Kortrijk een CD&V bastion is, en dat deze beslissing mij mij inderdaad al zeer veel schade berokkend heeft en dat ik zelfs al klanten verloren heb hierdoor (die me nadien dan nochtans bedankten en vroegen of ze nog op mijn informatica-assistentie konden rekenen, [... gecensureerd ...]; zie bijvoorbeeld deze bedankingsmail na principiële opzegging, ik ben wel altijd eerlijk tegenover mijn cliënten).  Velen denken dat zelfs dit proces een uiteindelijk gevolg is van deze stap, waar ik nooit mee te koop gelopen heb omdat een 'voorzitterschap' voor mij een zeer zware opdracht is met af te leggen verantwoordelijkheid over mijn stellingen en daden.  Het is helemaal niet 'iets waarmee ik loop te pronken'.  Nee, als ik kon "liet ik deze beker gaarne aan mijn voorbijgaan".  Maar ik beschouw mezelf als zeer integer en (kinderlijk) eerlijk en er zijn momenten in je leven waarin je je geweten moet volgen (zelfs een Koning kan voor zo'n momenten staan).  Ik was totaal niet van plan mij verkiesbaar te stellen, want mijn echtgenote zou hierdoor ogenblikkelijk haar werk verliezen (zo gaat dat in Kortrijk bij een christelijke instelling).  Maar als de omstandigheden het vereisen, en ook het gerecht verder doof blijft, zal ik dat wel doen.  Ook als mijn Kortrijkse bestuurscollega's, stuk voor stuk zeer integere mensen mij daarom vragen ook (in het Vlaams Belang gaat voor mij het groepsbelang boven het eigen belang, een zeer harde stelling die soms zeer harde consequenties heeft en krachtdadige bestuursdaden kan vragen).  Maar zo'n discussies zijn nu nog niet eens aan de orde, want de verkiezingslijsten zijn nog niet opgemaakt en als er voldoende bekwame kandidaten zijn, hoef ik er niet bij te zijn (ik werk liefst achter de schermen).  Ook weten ze allemaal dat ik mij compleet distancieer van het vreemdelingenstandpunt op zich, en dat ik er een raszuiver (zo zuiver als mijn Tervuerse Herder-puppy) economisch motief op nahoud en zal instaan voor het nieuwe economische programma voor deze streek.  Ik verkies dat mensen in de politiek uitoefenen waar ze goed in zijn, niet dat ze snel mogelijk op de best betalende job zitten.  Tot op heden heb ik ook nog geen enkele eurocent ontvangen van eender welke organisatie die iets met het Vlaams Belang te maken heeft dus vanuit de zijde van het Vlaams Belang is ook nog geen enkel engagement gekomen en is er enkel sprake van een informatiebehoefte vanuit MIJN zijde als boekhouder en als fiscaal journalist. Als er mensen zijn trouwens die mij willen 'pakken', ik wil gerust de toelichting van het economisch programma van het Vlaams Belang op mij nemen.  Let wel: Hoewel het programma zeer uitgebreid uitgevallen is (ondanks het feit dat het in werkelijkheid een samenvatting is), zal het een programma zijn dat 'doen' verkondigd, niet het zoveelste programma van 'zeggen of beloven'.  Dat er daarbij ook fouten zullen gemaakt worden, staat voor mij buiten kijf, maar daarom zullen we zo dicht mogelijk bij de burger en de ondernemingen blijven, omdat dat telkenmale zo snel als mogelijk en in overleg te corrigeren.  Daarvoor wil ik al een woord laten vallen dat moeilijk lijkt, maar dat in christelijke termen eigenlijk al langer gebruikt wordt: Subsidiariteit.

En als de pers dan per se wil uitspelen dat ik een 'vuile Vlaams Belanger' zou zijn, dan moeten ze zich ervan vergewissen dat ik één zeer slechte eigenschap heb.  En dat is dat ik niet gemakkelijk zo'n zaken vergeet.  Als de pers zich hier ook extreem-links zal gedragen, dan hoop ik dat ze zich bewust zijn dat ook zonder mijn persoon het Belgische deficit zich aanbiedt.  En dan zullen wellicht andere mensen aan de macht komen die misschien wel extreme standpunten zullen hanteren en die momenteel eigenlijk kwaad worden op het Belgische linkse persgedrag.  Ik was en ben bang van de energie die het Vlaamse Belang uitstraalt.   Niet omdat ze een verborgen agenda zouden hebben (ik heb meer verborgen agenda bij de VLD gezien dan tot op heden in het Vlaams Belang), maar omdat er daar zoveel mensen met een enorme energie zitten, en die hun bron wellicht terecht 'de kracht van een overtuiging' noemen.  Als we deze energie niet kanaliseren, zou ze wel eens verkeerd kunnen uitwerken.  Als de pers en het Belgisch apparaat hun intellectuelen probeert uit te schakelen, zal er een andere groep overblijven.  Liefst zou ik de laatste 20 jaar van mijn leven gemakkelijk verder doen en uitbollen als boekhouder.  Met mijn fiscale kennis en mijn informatica-kennis is het trouwens geen probleem als ik in een groot bedrijf een grote wedde zou willen trekken, of zou ik een zeer gevaarlijke belastingcontroleur kunnen worden.  Maar als klein kind heb ik een dierlijke reactie nooit vergeten: Ik was met een kat aan het spelen, begon aan haar staart te trekken en voelde mij machtig.  Ik duwde ze almaar meer in het hoekje, achteruit en achteruit.  Tot die kat niet meer weg kon en mij eensklaps in een overlevingsreflex recht naar de keel sprong.  Ik ben nog nooit zo gekrabbeld geweest als die keer.  Ik heb erover nagedacht en niet de schuld naar die kat verschoven: Ik heb zeer goed beseft welke stommiteit ik toen begaan heb.  Mag ik hopen dat anderen misschien uit mijn stommiteiten leren, of ondervinden ze het liever zelf (met bepaalde hondensoorten is de kans in zo'n gevallen op overleven laag).

Ik geloofde ook nooit in de oorlog, net zoals de jeugd waarmee ik nu dikwijls praat.  Maar de nieuwe generatie heeft minder en minder opa's die babbelen over de 'grooten oorlog' (pas op = 1914-1918).  En dat vergroot uiteindelijk zonder dat we het willen de kans terug op oorlog.  Wie niet bang is, is niet voorzichtig.  En de verhaaltjes over de herhaling van fascisme raken afgezaagd bij de bevolking.  Hitler is trouwens nooit democratisch verkozen geweest.  Laat ons aan de oorzaken werken.  Als er welvaart is en een economie met een goed draaiende motor, dan zal er welvaart zijn voor iedereen.  Ook voor de kansarmen.  In het andere geval...

Ik verzoek de lezer èn de pers dan ook zelf te concluderen of ik politiek ben of niet en wat dit voorzitterschap van een van de vele afdelingen van het Vlaams Belang inhoudt.   Zijn Freddy van Gaever en Jürgen Verstrepen en Marie-Rose Morel ook plots  levensgevaarlijke mensen geworden?  Ik stop er me niet achter weg, maar in mijn leven is er alleen een diep-menselijke route die in mijn sociale omgeving een rol speelt.  Neem bijvoorbeeld Roel, die zeer graag gezien werd door de ouderen in de ziekenhuisafdelingen (dikwijls stervenden) en met wie hij dagen opofferde om te babbelen (hij had het nooit over politieke zaken).  Plots ontdekten ze dat hij Vlaams Belanger was en hebben de mensen geweend omdat hij niet meer mocht komen in de kliniek. Alleen in 't Pallieterke kwam dit verhaal.  Of neem de 'Menthe', een zwemkampioen van België die mij correct 'crawl' leerde zwemmen (terwijl ik 30 jaar dacht juist te zwemmemn, maar nu met de helft van de inspanning door zijn advies viermaal zo ver kan zwemmen) en die vele nieuwe kampioenen gevormd heeft.  Of neem de Francines, twee vrouwen die zeer stilletjes werken, maar overal aanwezig zijn als er mensen in nood zijn.  Die altijd met iedereen babbelen.   Zijn dit de mensen waarvan ik in de VLD dacht dat het neo-nazies waren?  Ik denk dat er zeer veel mensen gemanipuleerd worden om het Belgische staatsbestel in stand te houden.  En niet in het minste de pers, soms onwetend.  Of is men vergeten dat de grote uitgeveren zeer grote subsidies trekken en afhankelijk zijn van het Belgische staatsbestel.  Zouden ze niet eens wat opener zijn? Waarom is België naar de 18de plaats gezakt in de persvrijheid, na landen waarvan je het nooit zou denken?

Ik beschouw de mensen waarmee ik praat als volwaardig denken om zelf alle informatie te vergaren en zelf hun eigen conclusies te maken.  Ik hoop trouwens enkel dat iedereen in de maatschappij zijn verantwoordelijkheid opneemt en doet wat in zijn vermogen ligt.   En als er racistische feiten gepleegd worden, mag dat aan mij gemeld worden en zal ik persoonlijk handelingen stellingen om die persoon te schrappen.  Maar laat ons dat principe eens in twee richtingen invoeren. Ook een Vlaming mag fier zijn over zijn identiteit.

Maar zoals gezegd is het gedachtengoed van het  Vlaams Belang ook een eenvoudige samenvatting van de anderen, met eventjes een terugstap naar eenvoud zodat het de moeite loont om hard te werken (liberaal), een terugstap naar onze essentiële culturele waarden (christelijk), en een kleine overheid zodat de solidariteit niet in het gedrang komt (sociaal).  Dit alles met respect voor onze natuurlijke omgeving (groen).

Dat dit voor van nature eigenlijk niets met politiek te maken heeft, dat vindt u in de volgende link.

Voor het vervolg klik hier.

VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed, Bellegem, 20/11/05