deedubbeloodee

je was heel zachtjes gekomen
en fluisterde door het riet
en door het bruisen van de bomen
voelde ik je adem niet

je was heel zachtjes gekomen
en zweefde door het gras
en jij hebt haar meegenomen
in jouw spiegel zonder glas

je was heel zachtjes gekomen
en zo zachtjes ben je weer gegaan
maar je verwoestte al mijn dromen
jouw schuld dat zij is heengegaan