twee vaders, maar er was slechts ้้n opa voor mijn kindjes
vader Roger begreep door denken, net als ik - dat denk ik toch -
vaatje flori begreep door doen - of dat deed hij toch -
vaatje flori was misschien niet exact maar wel re๋ler
maar denken is nooit meer dan wenken
of lege liefde op papier en doen is altijd 'dichter'
of zegevierend zijn in zachte zorg Roger was een man van woordenvloed
in taal en doemerig denken
vaatje flori knipoogde krachtig zijn sterkste stilte
naar mij en niemand buiten ons wist gewoon waarom
bij Roger ben je een super-intellectueel hoog in de wolken
bij flori voelde ik mij 'gewoon' een mens op aard
Roger werd oud en was versleten
flori vond het leven een 'strijd'
(en als je oud wordt, word je een oud strijder, zei hij altijd) Roger was een ambtenaar en kroonridder 'geslagen'
flori is wellicht enkel voor mij een heilig man
rust bestond niet bij Roger
roest bestaat niet bij flori
rust vind ik alleen nog
op de schoot van flori's dochter
nu mijn enige echt-juweel
Jean Marc zondagmorgen 29/08/04 P.S.: tijdens het schrijven hiervan, liep de 'moor' over en vergat ik koffie te maken, w.t.b.w dus... ik kan het echter ook niet helpen dat het kompas bij mij altijd dezelfde richting blijft aangeven P.S.2: mijn vader was zijn voet half afgezet in 2000 (erfelijke jicht). Ik bezocht hem en hij babbelde over wiskunde. Mijn schoonvader had zijn tweede, zeer zware slokdarmkankeroperatie gehad en het eerste wat hij vroeg was: "Hoe is het uw vader met zijn voet?". Wie is meer dan mens en wie is machine? P.S.3.: eerste reactie mijn zoontje floris (2de Latijn, 11 jaar): "ik ben blij, nu kun je mij niet meer vergelijken met hem".