Achterhouden kinderen: Proces-Verbaal: klacht zelf

Dit integrale document met bijlagen staat op http://vb.be/eenouderopvoeding en dan eerste link.

Zie het gedichtje zelf in bijlage ingediend bij de politie, maar ik schets het hierna zakelijker.

Dit kortgedingvonnis (correcte term: besluit) bepaalt dat ik kinderen 2de en 4de vrijdag van schoolweken moet afhalen aan school (geen contact tussen moeder en vader, was oorspronkelijk door vrederechter zeer verstandig gezien). Omdat de moeder al in 2005 (zie PV GF114266/05 maar ook nadien nog tweemaal) de kinderen zo dicht mogelijk bij haar moeders woning eenzijdig naar een andere school plaatste, moet ik als vader deze vrijdagen om 15 h aan BAMO Rozenstraat Moorsele Stientje VAN BELLE afhalen, om dan vervolgens om 16h gelijktijdig in Don Bosco (Sint-Annastraat) te Marke Floris VAN BELLE afhalen als aan SPW Sint-Paulus Moorsele (C. Gezellestraat) Marieke VAN BELLE afhalen. Er kan geen enkele juridische discussie dat alle hoederecht vanaf de vrijdag tot de maandag aan de papa toekomt. Zo ook voor deze datum.

Vrijdag 27/03/09 om 15h Moorsele

Omwille van de tijdspanne en haar eigen wens, wordt Stientje bijna altijd met de moto afgehaald (zie ook PV’s waarin moeder zegt dat dat onverantwoorde opvoeding uitmaakt terwijl ze zelf verleden jaar nog wegens overdreven snelheid op de vluchtdrempel in Moorsele gewoon achter op een camion reed die stopte voor overstekende schoolkinderen). Ze vindt dat inderdaad zeer leuk (ook andere kinderen gaan dikwijls mee, ik geef trouwens motolessen, vraag maar na bij de federale motopolitie die mijn rijstijl goed kennen Dave, Kurt, Dominique en ook van de politiemotoverkeersdag te Geraardsbergen of zoek op internet naar de motoforums op mijn naam) en dus ook deze dag in mooi maar winderig weer. Tot onze verrassing had ik gezien dat er toch al een uur vroeger dan normaal volk aan de schoolpoort van Marieke stond. Hoewel ik daar dus pas een uur later moest zijn, rijden Stientje en ik even om, en we zien nog een paar klasgenootjes van Marieke die mij goed kennen omdat ik niet alleen in de ouderraad zit maar zeer dikwijls hen meeneem om te gaan schaatsen in Gullegem of te gaan zwemmen in Brugge, Roeselare of Waregem of naar de Kluisberg of zelfs nog speelpleinen en zo. Zij zeggen dat hun school vandaag al vervroegd gedaan was en dat Marieke even naar huis was gegaan (het is een nogal verstrooide dochter, net als ikzelf op die leeftijd). Ik vermoed dat dat was omdat ik haar daar pas om 16h15 ten vroegste kom afhalen omdat ik geen twee kinderen op 10 km afstand van elkaar gelijktijdig kan afhalen. We rijden naar huis omdat het een eind rijden naar Bellegem is, en ik niet snel rij met de moto, hoewel ik natuurlijk nooit veel last heb van files op die manier.

Vrijdag 27/03/09 na 15h30 Bellegem

Zo komen we rustig en landelijk thuis in Bellegem in onze gezamenlijke gezinswoning (die ik moeizaam heel alleen aflos al vier jaren lang). Pas dan merk ik plots op mijn GSM dat er een berichtje is toegekomen van 15h03 en dat meldt: “Dag jean-marc, marieke heeft buikgriep en blijft dit weekend hier. De andere twee kunnen wel mee.”

Intermezzo:

Mijn moeder van elf kinderen, had mij al lang gezegd, dat ik moest opletten want dat ze zag dat de kinderen zwaar leidden onder het spel van onzekerheid van mijn vrouw (treiterij?) om altijd maar eentje of twee achter te houden en adviseerde mij al lang dat ik de kinderen beter samen liet. Dat klopt, want sinds ik haar raad opvolgde en mij emotioneel niet kwetsbaar meer toon, is het aantal hoederechtovertredingen met een vijfde gezakt enerzijds (zie dit PV-overzicht), en worden de kinderen minder ziek, maar nog steeds blijft ze het doen altijd zeer toevallig in de examenperiode onder het mom van 'ziek vallen; kuchjes' en zo. Pas sinds 2008 gaf ze toe dat het eigenlijk niet was omdat ze ziek waren, maar omdat ze zogezegd niet kunnen leren bij mij (zij vindt punten zeer belangrijk) maar te veel spelen bij mij in dat weekend.

Deze verwijten staan wel schril in contrast met alle PV’s van haar over 'mijn' verwaarlozing en mishandeling van de kindeern, maar ja, als het om onderhoudsgeld tegen de emancipatie in gaat, ligt de selectieve leugen voor de hand. U  dient steeds voor ogen te houden dat nu al 48.000 EUR onderhoudsgeld achter sta in dit dossier en dat in dat vonnis in bijlage staat dat ik een “vermoedelijk inkomen heb van minstens 6.000 EUR i.p.v. de aangegeven netto 1.000 EUR” en dus de grootste fraudeur moet zijn in België., maar mijn echtgenote deze leugen wel introk toen ik dat bedrag liet taxeren voor ons laatste huwelijksjaar! Prachtig gewoon, maar wel zielig hoe rechters soms vergeten na te denken over consequenties op basis van valse documenten dan nog en tussentijds te laf bleken om zo’n fout recht te zetten; ze doen maar, de waarheid komt altijd boven als je het als man lang genoeg volhoudt tenminste.

Stientje is erg verdrietig en we stellen samen deze antwoord-sms van mij op:

Vrijdag 27/03/09 15h44 te Bellegem (voor vertrek naar Don Bosco Marke om Floris op te halen)

“Dan kom ik stientje en floris ook brengen (alle 3 of geen). Je liegt dat je kraakt want ze hebben aan school marieke zien naar huis gaan en ik geloof die kinderenm eer dan jou na je bewezen leugens als dat ik psychisch gestoord zou zijn. Ik ga met deze sms’en oko terug klacht indienen. Ik wordt het gewoon dat je ze tijdens de examens achterhoudt en dat hun punten daardoor almaar slechter zijn. Mijn eerlijkheid zal het langst duren. Zorg goed voor ze!”

Ik verneem een aantal zaken van Floris over inderdaad een paars ernstige conflicten van de laatste week tussen niet alleen Marieke maar ditmaal ook Floris en moeke + oma, die mij ten zeerste verontrusten maar die ik enkel een psycholoog met beroepsgeheim kan toevertrouwen, en daarom straks opnieuw aanstuur op een maatschappelijk onderzoek (ik ben overigens zelf gestart met de volledige opleiding psychologie als werkstudent). Ik kan wel reeds hier vermelden dat er een zeer ernstig conflict was geweest met de moeder omdat zowel Floris als Marieke hadden gezegd dat zij zo rap mogelijk alleen wilden wonen, en dat hun papa hen daar wel bij ging steunen (dat is ook juist, ook vreemde kinderen wil ik opvoeden tot zelfstandigheid en werkzin met zo weinig mogelijk hulp van derden, dit is mijn basisopvoedingsideologie, niet het plakkerige van hun moeder). Hierbij werden ze echter beiden bedreigd dat ze MOESTEN kiezen voor de moeder EN DUS TEGEN MIJ, zoals al zo dikwijls is gebeurd. Naar aanleiding daarvan  vertelde Floris mij ook voor het eerst de toedracht van zijn verhoor hoe ze hem poogden te manipuleren om dingen te zeggen over mij die hij niet wou. Twee weken na dit kortgeding (zie laatste zinnen) legden ze hem echt op de rooster, maar zelfs toen bleef Floris consequent (al had hij mij toen al maanden niet meer gezien!!) en zorgde hij voor een voor de rechtbank shockerende verklaring: "Ik zie mijn papa graag en ik wil bij mijn papa zijn". Deze bewering is vanzelfsprekend totaal in strijd met het valse psychologische attest van Lut Celie (een verklaring over MIJ met de later ontdekte zin "hoewel ik de vader nooit gezien heb", kan tellen als attest tegen mij). Maar ja, vrouwelijke rechters ontbreken zeker aan durf snel toch de bilocatie toe te stemmen (het vonnis is trouwens in tegenspraak met de bilocatiewet van juni 2006 die stelt dat men EXPLICIET DE REDEN MOET MOTIVEREN om daarvan af te wijken; na drama's zoals het mijn wellicht). Wat ook zeer grappig is: de zaak ten gronde draait nu enkel nog over getuigenverhoor omdat men natuurlijk geen enkel bewijs vindt en constateert dat zelfs de dagvaarding op totaal valse beschuldiging overspel oud art. 229 en grof geweld oud art. 231 blijkt te stoelen en de dagvaarding inderdaad ALLEEN diende op de vrederechter onbevoegd te verklaren en op fictief inkomen onbetaalbaar onderhoudsgeld te bekomen).

Ernstiger: Hij ontdekt nu door zijn leeftijd dat hij al die jaren voorgelogen werd door zijn moeder, en ik wijs u erop dat hij – nu hij ontwent van rilatine – een kandidaat Kim De Gelder is als hij zijn vader teveel zal ontberen (rilatine vevangt geen zelfbeheersing!).

“Marieke wordt weer achtergehouden voor buikgriep. Mag ik een kopie van het attest komen ophalen? Dringend (voor proces verbaal, circus begint weer)!”
 

Vrijdag 27/03/09 16h40-16h45

Na het zien dat Marieke inderdaad niet aan school staat, stop ik bij de moeder van Veerle (Veerle werkt altijd de vrijdagvond en zaterdagmorgen, nog iets waar de rechter verkeerd rekening mee hield, ik was elk weekend sinds de geboorte van mijn zoon 16 jaren geleden al thuis gebleven voor mijn gezin en heb dan nooit gewerkt). Ik hou dit kort want dat valt zeer pijnlijk en ik zie dat er zelfs niemand opendoet en dat ze zelf de poort moeten openschuiven en niemand aan het raam komt. Marieke is dus zelfs vermoedelijk ergens anders in bed gelogeerd (anders zou ze zwaaien, hoewel met controle erbij, mag ze zelfs dat niet, het lijkt meer een concentratiekamp daar dan wat anders). Mijn kinderen en ik blijven zwaaien tot ik helemaal met de wagen aan het einde van de straat ben en moet inslaan.

Ik rij door naar Dokter Luc VANNESTE

Ik wacht in de wachtzaal van de dokter. Drie minuten later herkent hij mij (ik heb 15 jaren met mijn schoonvader Flori Langedock - zie hier - bier rond gedragen in Moorsele, dus eigenlijk ben ik bij de oudere bevolking zeer goed gekend). Dit moet wel na deze vorige klacht van mij voor zijn ontoelaatbaar psychologisch attest waarin hij het vonnis met de voeten trad en de situatie van mijn kinderen intussen heeft helpen verergeren. Verzwarende reden is dat dit wellicht door commerciële noodzaak is want mijn vrouw en haar moeder hebben zeer veel zalfjes nodig en verwachten alle heil als goede klant van die dokter die hen bij het kleinste kuchje en pufje een oplossing moet geven terwijl 95% geneest zonder koelen of blazen. Ik doe teken met mijn handen tussen het volk van een ‘briefje’, en hij haalt mij meteen uit de zaal, want hij zag dat ik al met iedereen aan het babbelen was (mijn sociaal EQ - zie hier - is hoger dan mijn IQ en dat maakt mij inderdaad op een andere ongewelddadige wijze voor arrogante mensen gevaarlijker dan gelijk wie, het ontmaskeren van pseudo-intellectuelen leerde ik net uit mijn psychologische onderzoeken en ik doe dat niet zo diplomatisch om tijd te winnen maar wel om zwakkeren te beschermen). Dokter Luc VANNESTE vraagt wat ik nodig heb, en ik zeg heel duidelijk: “Een briefje waarop u verklaart dat Marieke niet mee zou mogen met mij”. Hij gaat naar binnen en bezorgt mij dit briefje in bijlage, dat werkelijk hilarisch te noemen is:

“Getuigschrift van werkonbekwaamheid Marieke VANBELLE (foutieve schrijfwijze),
Ik, ondergetekende, verklaar deze patiënt(e) onderzocht te hebben
en bevevestig dat hij (zij) niet in staat is om:
X de lessen te volgen
om reden van
X ziekte
Van 27/3/9 tot 29/3/9 inbegrepen
X mag het huis niet verlaten
Datum 27/3/9 + handtekening
Dr. Luc VANNESTE bvba, Kasteelstraat 52, 8560 Moorsele, Tel. 056/41.87.66, 1.33304.71.004”

Wat is hier nu hilarisch aan? Wel, haar vrienden en klasgenoten zien ze gewoon te voet naar huis gaan, de moeder verklaart wat later in een paar minuten dat ze een ‘buikgriep’ heeft, en de dokter verklaart uren later tijdens de bezoekuren dat ze het huis niet mag verlaten. Is die dokter helderziende dat hij zo snel over en weer komt en direct zegt: Boem, Buikgriep, het is zo kritisch geworden dat ze niet in de auto meemag met haar papa en verzorgt worden. Normaal is het besmettingsgevaarlijk of risico voor ontstekingen of naar binnen slaan, maar als je hier in Wikipedia kijkt naar buikgriep vindt je wel heel iets onschuldigs en vind je dat het een verzamelnaam is, waarvoor je helemaal geen dokter hoeft te laten komen. Haha: Ze komt de vrijdag van school en ik krijg een briefje dat ze zaterdag en zondag NIET naar school mag.

Ik zal u meer vertellen: De kinderen zijn daar blijkbaar zo dikwijls en zo veel ziek, en bij de papa nooit. Zouden er geen psychische redenen beginnen liggen aan het ziek zijn, want de vorige maal zei de dokter (toen ging het over een psychologische straf dat marieke haar papa niet mocht zien volgens mij eigen dochter als ze haar gedrag niet aanpastte bij haar moeder en oma!):

“Ondergetekende (Dr. Luc Vanneste) verklaart hierbij dat Mariek om medisch-psychologische redenen in het weekend van 1 tot en met 4 november 2006 niet in staat is naar haar papa te gaan”.

Hij is hiervoor zich moeten komen verantwoorden bij de Orde der Geneesheren en zal het nu van mij opnieuw en uitgebreider moeten doen, maar nu breng ik het wellicht in de pers en vraag ik de zaak die ik op de rol liet rusten ook te agenderen. Omdat ik intussen ondervoorzitter van de journalistenvereniging VJV werd (zie www.vjv.info en publicaties Belgisch Staatsblad) werd en leerde dat de pers als vierde macht verder kan gaan waar het gerecht faalt en rechters en parketten anders de tijd niet meer hebben om de dossisers te lezen, behalve als als er op het persbankje journalisten meevolgen. Het is jammer en ik doe het niet graag, maar als de tegenadvocaat zo functioneel is, ben ik verplicht mij ook functioneel voor mijn kinderen te gedragen. Mijn kinderen zijn goed, ze zijn heel goed, maar geen speelgoed.
 

Verzwarende feiten

Ik ga nu echter een aantal verzwarende feiten aanhalen:
 

Mijn dochter heeft meer en meer nota’s in haar agenda. Ook een juf van school schreef mij aan met de vraag wat er met Marieke gaande is. Natuurlijk probeert de moeder te zeggen dat het mijn schuld is, maar ze maakte het mij wel erg gemakkelijk door ze nu achter te houden om te bewijzen dat het probleem moeilijk al die weken bij mij kan liggen. Toch heb ik met mijn kinderen ook al een paar incidenten meegemaakt, en dit bijna altijd nadat ze de vrijdag bij mij toekomen:

Ik moet vooral met mijn twee dochters in het begin zeer streng starten, omdat ze echt totaal verwend toekomen en soms niet van enig gezag willen weten. Ik verkies hiervoor altijd de korte directe methode zonder slagen, maar met zeer duidelijke taal en vooral beweging. Als ze aanstalten maken om enkel voor de PC te willen hangen (bij de moeder hangen ze vooral aan de TV maar ook aan de computer, ik heb geen TV maar wel beroepsPC's die ze op verstandige wijze mogen gebruiken). Meestal neem ik ze direct verplicht mee om te gaan zwemmen zodat die negatieve energie en die luiheid zich omzet in een goede doorstroming. Ik vermijd hierbij elk gesprek over de situatie bij hun moeder en oma. Maar steeds hoor ik het contrast van de toch zeer beperkte ruimte vergeleken bij oma en moeder versus in en bij de door mij grotendeels gezette woning te landelijk Bellegem op 1100 vierkante meter grond met trampoline en speelpleintje en een echte grote speelhond waar ze mee over de grond rollen. Ze doen dit altijd in mijn kledij: de kledij van moeder gaat bij aankomst af, en gaat bij vertrek terug aan, de klachten over occasie of Aldi-of Makrokledij is intussen al redelijk voorbij - nood breekt wet want ook het kindergeld gaat namelijk volledig naar de moeder terwijl ik ze de helft van alle vakanties en weekends toch ook heb.  Wel, op die wijze, vertellen zij al zeer snel honderduit over wat ze allemaal beleefden en ik heb niet het gevoel dat zij voor mij en ik voor hen veel geheimen hebben.

Maar ooit trok Marieke in een van die verbale beginconflicten een mes omdat ze haar zin niet kreeg. Ik hoorde Floris meteen roepen, pas op: Ze heeft dit al gedaan bij moeke!

Met mijn psychologische ervaring in zelfmoordhulpgroepen dacht ik vliegensvlug na en zei ik haar: Wel steek dan eens goed in mijn buik en zie het bloed eens goed rondspatten dat je weet wat je doet. Ik heb het ervoor over, steek maar eens in mijn buik en dan zie je met wat je bezig bent. Doe maar! De andere twee kinderen schrokken panisch, maar mijn dochter heeft dezelfde enorme psychische energie van mijn moeder en wie dat niet weet: normaal gaat dit gepaard met eenzelfde gigantische beheersingskracht (ik ben zeker iemand die altijd onder zelfcontrole blijft, zelfs in branden en ongevalssituaties die ik meemaakte ik ken het woord paniek zelfs niet). In tegenstelling tot een man, is zij intussen meester geworden als vrouw in het manipuleren om haar zin te krijgen (zeer dure kledij maar ook games, Ipod, jeugd-DVD’s bij de moeder die dure voorschotten van DAVO ontvangt en ook denkt de kinderen op die manier via verwennerij bij haar te kunnen houden en te kunnen manipuleren in verklaringen tegen de vader in. Maar dit werkt omgekeerd bij mij. Bord niet uiteten is verdubbeling vand de portie en halvering van de tijdsduur. Bij de laatste contactdag op school, kon ik uit een gesprek zelfs afleiden dat ik de enige bleek die meer energie heeft dan Marieke en die haar vlekkeloos de baas kan omdat ik mij nooit en door niemand laat chanteren. Maar ik noem dit toch een zeer ernstig incident als we het terugschakelen naar wat gebeurde met de politiemensen in Gent. Ik adviseer u het adres C. Gezellestraat 42 dit weekend en de komende twee weken ook in de computer te noteren.

Een ander ernstig incident, is het incident dat beide kinderen nu al ZO SNEL MOGELIJK willen werken en alleen gaan wonen omdat ze het moe worden in Moorsele. Floris zegt nu letterlijk wat ik in 2005 vreesde: "Weet je gij dat ik soms zot wordt tussen die vier vrouwen?" en dat is geen abnormale reactie: Moeder, oma, en twee zussen! En inderdaad, als vrouw kun je je dit wellicht niet inbeelden (maar draai het eens om!), maar jongens zijn dieren die minstens ook een jachtopleiding van vaders nodig hebben. Meisjes zijn andere wezens van dezelfde soort! Bij ons thuis waren er acht jongens en drie meisjes, en wij jongens hadden elkaar nodig om eens speels te vechten, maar ook om maniakaal te discussiëren over deeltjestheorieën en de onmogelijkheid dat fotonen rond een kern konden draaien want dat ze dan aan de snelheid van het licht moesten draaien en er dus geen gravitonen konden zijn (bizar genoeg: na 30 jaar blijken ze dat theoretisch voorspeld deeltje ook nog niet gevonden en dus zou het juist kunnen zijn dat we zelfs op dat vlak toen al wetenschappelijk juist zaten; floris en ik babbelen ook over de snaartheorie maar ook over computergames, alternatieve energie en motortypes en Engelstalige forums, over verkeersregels, over driehoeksmeetkunde en lesgeven en school, eigenlijk over alles; en met mijn meisjes babbel ik meer over gevoelens, over verliefd zijn en het grote verschil tussen jongens en meisjes en mijn vraag of ze ‘hun bloem willen bewaren voor diegene waarmee ze later verder willen doen’ omwille van de vele ziektes die ze kunnen krijgen, en dat ik op die manier de oude christelijke waarden blijf propageren van monogamie en het hechte, knusse gezin waarin je mag wenen om de klappen die je in de wereld vangt, te incasseren). M.a.w. moet Floris continu zijn pap koelen met vrouwen die meer denken aan orde en netheid dan aan uitdagend hersenspinsels?

Ik leer mijn kinderen ook dat ze tegenslagen moeten leren omvormen tot positieve ervaringen hoe zij het dan beter dan wij kunnen doen. Dat ze moeten leren uit de blunder van hun moeder om weg te lopen en de gevolgen die zo’n soort egoïsme kunnen hebben, en dat het niet de liefde is maar o.a. financiële en morele zekerheid gaat waar het voor je kinderen maar ook voor partners om draait. Dat ik de wereld meer verander door door waarden te verkondigen dan door te filosoferen, geef ik hen mee. Dat ze niet moeten doen wat ze graag doen, maar graag moeten doen wat ze doen. Dat als je niet tevreden bent van je eigen vrouw, je dat wellicht ook niet zult zijn van een ander, en dat je dan ook omgekeerd niet mag verwachten dat je man/vrouw dan tevreden blijft met jou! Dat je moet loslaten in het leven want dat je anders je medemens kapot knijpt of wurgt. Dat hun moeke mag weggaan als ze wil, maar dat iedereen haar dan moet vertellen dat ze dan maar op haar eigen poten moet staan en slechts recht heeft op 50% van al het gezamenlijke. Nee, dat zij niet de rest mag meesleuren in haar avontuurtje met ‘k weet niet wie ze intussen misschien gehad heeft. Dat mijn kinderen nu zeer gelukkig moeten zijn, want vroeger ging mijn vrouw qua plaats en voorrang nog voor mijn kinderen (tegennatuurlijk, wist ik toen al), maar nu staan zij dank zij de problemen bij mij op de allerhoogste plaats zonder dat zij daarvoor iets deden. Maar dat je zo’n plaats niet kunt opeisen, of dat je ze dan net verliest. Of als ze niet eerlijk zijn, ze dan mijn hart verliezen. Maar ze zijn wel blij dat ze bovenaan mijn waardenschaal staan. Ze zouden mij ook niet vergeven als ik een andere moeder zou zoeken, en ook daar geef ik ze 100% gelijk in. Meer nog: ik ging dat in hun plaats mijn vader ook niet vergeven, dus vind ik dat normaal. Maar zo leer ik met mijn eigen stelling het leuk vinden en kan ik meer nu die tijd vrij komt (ook als is dat soms eenzamer en vergt dat dus veel zelfdiscipline).

Het derde voorval dat ik terug wil ophalen is het vermelde PV00714/08 opgesteld in samenspraak met Inspecteur NUYTTENS Inge omdat ik twijfelde aan het belang van dit incident over zeer zwaar racisme in de school Don Bosco (dus ruimer dan dit individueel incident, zeker gezien de drie zelfmoorden of doden die al vielen de laatste jaren daar, al dan niet in combinatie met rilatinegebruik en de pers houdt daar een taboe over uit schrik voor kettingzelfmoorden). Nadien heb ik ook de Don Bosco-leerlingen hiervoor op mijn nek gekregen en ben ik uit de ouderraad van Don Bosco gezet, maar ik heb gemerkt dat deze klacht de leerlingen PAS ECHT heeft doen nadenken, en in de eerste plaats mijn zoon zelf (die door zijn rilatine+concerta drugs toen nog sterk onder invloed en verdoofd rondliep). Mijn dank dus naar Inge NUYTTENS hiervoor, ook al bezorgde deze klacht mij zeer veel persoonlijke contactschade met Don Bosco (een school tegen racisme, dat is nu toch wel goed doorprikt, het is opnieuw een illusie te denken dat je als school drugvrij, racismevrij enz. kunt blijven en scholen moeten zich leren focussen op lesgeven en kennisoverdracht en pas in tweede rang idealen en zingeving meegeven, dat is werk voor ouders en in de eerste plaats; ook introspectie komt slechts vanaf bepaalde jaren als de leerling er zelf rijp voor is of ‘plots de wereld interactief begint te zien’).

Om samen te vatten, zie ik een kerngevaar dat hierin schuilt door mijn kinderen te blijven achterhouden:

De advocaat en mijn echtgenote hebben samen gelogen om mij financieel kapot te krijgen over zowel inkomen als vermeende agressief gedrag met een vals psychologisch attest (de advocaat dacht wellicht echt dat ik bergen zwart verdiende en heeft wellicht mijn echtgenote kunnen overtuigen; in zijn eigen boek Kom Op Mijn Schoot heeft hij het trouwens over de prachtige liefde van overspel, dus weet je al welk type advocaat we hier hebben). Beide betichtingen hebben ten gronde alleen hun eigen karakter blootgelegd, want de psychologiche onderzoeken (waar ik 5 jaar geleden zelf radicaal tegenstander van was, ik geef dat toe, maar ik heb echte psychologen ontmoet en ben nu vastberaden ook zelf erkend en vooral ervaringdeskundige psycholoog te worden de komende 10 jaren) en de waarheid komen nu duidelijk aan het licht, omdat ik niet iemand ben die in de goot geraakt zoals de andere mannen die in zo’n toestand raken met 48.000 EUR achterstal aan Davo (wat genotuleerd staat als voorspelling door mij in dit kortgedingvonnis zelf). Ik bewaar altijd alle kalmte en laat de mensen zelf ontploffen in hun eigen agressie, dat is al erg genoeg. Maar mijn zoon is intelligent (IQ-test boven de 145, zie http://florisvanbelle.be/iq.pdf) en ontdekt nu de manipulaties, zoals ik ook de talloze manipulaties ontdek die ik onderging en ook altijd zal ondergaan. Dat is gevaarlijk!

Mijn zoon Floris (wordt 17) en nu ook mijn dochter Marieke (wordt 14) ontdekken dus de echte wandaden en leugens die gebeurd zijn jegens HEN en ik probeer zoveel mogelijk hem duidelijk te maken dat de advocaat MOEST liegen omdat hij pas veel geld kan verdienen als moeke veel onderhoudsgeld kreeg, en hij wellicht echt denkt en gelooft dat alle zelfstandigen veel zwart presteren. Ik vertel ook dat die advocaat zeker al zal weten dat hij ditmaal een van minstens zijn eigen intellectuele kaliber had en ik dat ik net als hem dit in boekvorm ga uitbrengen om dergelijke wanpraktijken te counteren, maar op veel grotere schaal. Ik leer mijn zoon dat de basispsychologiewet psychologen eerst en vooral leert dat dat wat je anderen beticht (of wat je dus zegt), niets meer is dan het verraden van je eigen gedachtengang: Beticht je iemand van overspel, dan wil dat zeggen dat je denkt dat je in die omstandigheden zelf overspel zou plegen. Dat als je iemand van zwart beticht, je denkt dat je in die omstandigheden die gelegenheid zou gebruiken om veel inkomsten te ontduiken en geen BTW noch belastingen te betalen en dat je zelf op geld uit bent, of dat je gewoon samenwerkt en de meeste vrije beroepers leven in zo'n sfeer van zwart geld en corruptie en vinden dat zelfs niet erg (de echte ziekte, van mij mogen die mensen kanker krijgen, ze zitten er al in). Of dat als je iemand bijvoorbeeld van agressie beschuldigt (zie laatste Psychologie Magazine van april 2009, meesterwerk van een nummer), je ergens in je jeugd zelf op een ervaring geblokkeerd bent waarin je je agressief gedroeg en je omgeving zo negatief reageerde dat je vergeten bent dat zelfs agressie eigenlijk een positieve tegenhanger heeft: Die van het helpen, zich soms moeien met mensen omdat je problemen ziet waar luie mensen in hun zetel hangen. Een luie vader die inderdaad niet met zijn kinderen speelt, kan niet van agressie beticht worden. Maar bekijk eens een kanarievogeltje dat slaapt op zijn stokje of nooit getemd werd en en dat je uit zijn kooitje haalt: Dat vogeltje pikt hard. Terwijl ons parkietje al een heel eind aan tafel speelt met ons en vrij kan rondvliegen en nooit gebeten heeft naar iemand omdat het die agressie nooit geleerd of gezien heeft maar ook zal dood zijn door zijn naiviteit als het in een vijandige omgeving zou komen. We raken in een cultuur met waanvoorstellingen dat veiligheid de verkeersdoden op nul zouden kunnen brengen. Maar zelfs het dragen van een motopak leidt gewoon tot sneller rijden van de motards omdat ze denken dat ze mogen vallen en de wind niet meer voelen aan hogere snelheden! En het veroorzaakt zelfs ongevallen door te haperen aan de startknop rechts tijdens het rijden. Grotere ruitsteunen in auto’s leiden tot minder zicht en verkeersagressie komt meestal niet door iemand die stil staat, maar door het verschil tussen iemand die denkt ergens op tijd te moeten zijn op straffe van ‘k weet niet wat en een andere chauffeur die de tijd heeft en zijn vervoermiddel gebruikt zonder tijdsdruk!

U zucht als u mij de lange proza-verslagen van het zoveelste PV ziet brengen, en voegt het gewoon bij als bijlage nu. Ik kan u manipuleren op deze wijze, maar ik doe het niet. Maar u wordt altijd gemanipuleerd door eender wie en nog het meest door uw eigen gedachtengang en wat u belangrijk vindt! Bent u en vrouw en moeder, zult u de nadruk leggen op geen pijn hebben bij kindjes. Maar als u echt nadenkt, wil u niet dat uw kinderen op eigen benen kunnen staan en een klop kunnen incasseren? Geeft u pijnstillers, of leert u ze met pijn omgaan en dat het hoort bij het leven? Waarom is er een vader EN een moeder in de natuur en heeft de man iets dat in de vrouw moet komen voor procreatie? Waarom zijn de sterkste kinderen net die van ouders met een zeer verschillend karakter en opvoedingswijze (zoals bij ons, zie blz. 11 van onze trouwring vierkant + rond in dit meesterwerktrouwboekje uit 1989)? Omdat ze twee verschillende afweersystemen hebben (zeer slecht neveneffect van de vrouwelijke pil, nu pas ontdekt, dat de pil tot keuze van foutieve partners door wijziging in lichaamsgeur kan leiden) en het kind daarvan profiteert.

Ik vraag hier dus om wetenschappelijke redenen en intussen hoop ik u positief te beïnvloeden met ‘mijn evangelies’ in een bredere context – dit is geen probleem van mijn kinderen en ik alleen, maar er zijn veel gelijkaardige maar telkens andere gevallen:

Concrete klacht + vraag tot handelen

1. Ik vraag nogmaals zoals verleden jaar een maatschappelijk + psychologisch onderzoek bij beide ouders in te stellen naar de hun gezondheidstoestand. Dus ook van beide welbespraakte ouders en zeker van de moeder en de oma binnen de gezinssituatie te Moorsele. De kinderen worden ofwel achtergehouden omwille van ziekte zogezegd, maar het feit dat ze gewoon school volgde en de precedenten van P.V.'s bewijzen dat

1.1. ofwel zijn ze daar ECHT steeds zeer zwaar ziek, wat hoedanook dan wijst op een zeer ernstig leefmilieu daar ze de helft van de vakanties en weekends nog nooit ziek zijn gewest bij de vader die nochtans al altijd alle tijd vrijmaakt voor hen. Als ze echt ziek zijn, is er zeker een maatschappelijk onderzoek nodig met erkend psycholoog bij de moeder!

1.2. ofwel zijn ze niet ziek en manipuleert de moeder haar advocaat, de dokter in kwestie, en ook de politiediensten via haar PV’s die stuk voor stuk werden weerlegd, terwijl geen enkel van mijn PV een echt gevolg gekregen heeft. Dan moet het parket haar dringend terechtwijzen en correctioneel dagvaarden zoals met mij gebeurde voor het onderhoudsgeld in tegenklacht (6 X hetzelfde klachtje, was niet veel bureauwerk, dus ja, dat is gemakkelijker, ik ben zelf een bureaucraat dus ken dat perfect, die gemakkelijke houding, maar dan ben je gebuisd in mijn ogen voor dit werk, en als je niet tegen objectieve of positief bedoelde kritiek kunt, dan ben je dubbel gebuisd - elk zijn mening).

1.3. De nadruk ligt dus eerder psychologisch en niet medisch en dus is enkel een psycholoog hierin bevoegd te oordelen.

1.4. In dit maatschappelijk onderzoek klaag ik het drugsgebruik bij Floris aan en de neiging om dit nu ook bij Marieke te willen doen (die trouwens wel symptomen van aandachtstekorten en hyperactiviteit heeft, waar Floris dat bij nader inzien nooit gehad heeft, wel een aandachtsoverschot, net zoals de vader en de meeste van zijn zeven broers en zijn hoogbegaafde vader)

2. Onmiddellijke aanstelling wetsdokter voor tegenstrijdig onderzoek en nader onderzoek door parket met minstens bevraging van Dr. Luc Vanneste en de moeder samen om te kijken of er sprake is van moedwillige samenwerking of waanbeelden zonder feitelijke bewijzen tegen mij. Melding buikgriep versus briefje van dokter Luc Vanneste dat mijn dochter, die een uur vroeger gedaan had en daarom even naar haar moeder ging, volgens het vonnis met mij mee moest, is een ernstige overtreding, vooral omdat ze systematisch gebeurt en ze mijn dochter duidelijk proberen te ‘temmen’ qua gedrag. Hetzelfde wordt heden op school al duidelijk opgemerkt! De moeder verliet de vader volgens de laatste verklaringen omdat hij zogezegd te veel energie heeft of deze te hoge IK-waarde zou hebben (waarom ze dat dan pas na 15 jaar doet, is en blijft hem nog steeds onduidelijk) maar deze bekentenis bewijst dus dat de afwijking van bilocatieregeling meteen op ONWETTIG grond gebeurde (geen overspel, geen grof geweld). De moeder vindt nu bovendien dat ook de kinderen te druk zijn: Verplicht rilatine + concerta gebruik zonder voorschrift, misbruik van haar paramedische beroepsfunctie als psychomotorisch therapeute en onder druk zetten van dokter Luc Vanneste die blijkbaar niet psychologisch sterk genoeg is om zijn zakelijk op te treden. De moeder geeft zowel slaappillen, motillium, anti-biotica als pijnstillers in combinatie met anti-depressiva en methylfenidaat (ADHD-medicatie, is drugs, rode strepen op doos, individueel bijgehouden op apothekerslijst, staat ook zo op bijsluiter en eigenlijk mag men dan zelfs niet auto- of fietsrijden omdat men onder invloed is). Samengevat: Op de drie kinderen en de vader en moeder na, is de enige die last heeft van drukte de moeder. De moeder is dus niet-druk, en zou misschien beter rilatine nemen om beter wat normale levens drukte aan te kunnen!  Haar cursussen zielsdansen en innerlijke danser om tot rust te komen, zijn dus wel het allerlaatste dat ze moet volgen hierin!

3. Nota te nemen van verhoogde risico door gewelddadig incidenten met o.a. mes bij de moeder en haar grootmoeder door mijn kinderen in een almaar meer vonkende situatie en te kleine leefruimte voor drie actieve kinderen, moeder + grootmoeder. Let op de vermelde precedenten klacht racisme in Don Bosco, feit dat moeder dochter laat onderzoeken op ‘gedragsstoornissen’ in CGGM, terwijl kinderen perfect functioneren bij de vader, ze eenzijdig de kinderen laat afnemen voor 55 dagen (dit eenzijdig verzoekschrift werd vernietigd en speelde wellicht ook een rol bij het later aftreden van de voorzitter van de Rechtbank van Kortrijk die hier net als de advocaat ook zijn broek aan verbrandde). De dochter wordt gestraft en mijn oudste kinderen verlangen nu al van hun moeder af te zijn maar hebben een ijzingwekkende angst voor haar, dus ik weet niet wat u meer moet hebben als tekenen aan de wand, terwijl de moeder klassiek de vader net verweet agressief en opvliegend te zijn en dit door psychologen met liefst drie expliciete pennestreken met de grond gelijk werd gemaakt na een zeer grondig vrijwillig psychologisch onderzoek (uit een gezin van elf kinderen uitermate intellelctueel weerbaar). Wegloopscenario bij de moeder wordt ook almaar waarschijnlijker, dus noteer het adres C. Gezellestraat 42, 8560 MOORSELE zeker in uw computer!

4. Mij onverwijld afschrift te bezorgen van alle PV’s voor mijn boekpublicatie die ik plan in deze echtscheidingszaak op wereldniveau (systeem Al Gore, ja).

Dit omdat ik democratische punten wil duiding die simpel kunnen verbeteren en een immer positief happy end voor elk land in kwestie wil meegeven om hen op te beuren dat er overal zaken zijn die voorbetering vatbaar zijn en door de de Belgische welvaart met dit soort emancipatieve uitspattingen wat te relativeren voor China, Latijns-Amerika of vooral christelijkere of islamitischere landen waar de echtscheidingsepidemie (voor geld, geef toe mijn vrouw is nu dubbel zo rijk met minder werken dan als ze getrouwd was, dus dom kun je haar en haar advocaat zeker niet noemen) nog niet helemaal woekert (incl. Nieuw-Zeeland, Australië). Planning 2010-2020. VAN BELLE Jean Marc volgt intussen ook de universitaire opleiding psychologie (heeft niet zoveel geld maar wel tijd en vooral energie en kennis verworven sinds zijn echtgenote weg is, na het verdriet van het verlies de vreugde van de gedisciplineerde vrijheid niet waar).

Dit ook omdat ik alle PV's nodig heb voor de zitting in beroep in Gent omtrent het tussenvonnis in het proces ten gronde over de echtscheiding dat zich over de hele zaak moet uitspreken en voorkomt op donderdag 09/04/09 (prachtdatum, ik zal ervan genieten, wat het resultaat ook weze en ik krijg niet elke dag de mogelijkheid om in beroep te mogen pleiten).

In het andere geval doet u zoals voorheen, en geeft u hier weer geen gevolg aan... Pas als er iets misloopt, zal ik u weten wonen, maar die kansen moet u zelf inschatten naar eigen vrucht en vermogen.