Net zoals wellicht bij de meeste mensen, moet iedereen in zijn leven wel eens door een nacht...  Hieronder leg ik uit waarom ik bewust voor deze nummerplaat koos: Het is poëzie en betekent 'IK WACHT EEN NACHT' (of eigenlijk IK WACHT DE NACHT, maar dat is fonologisch niet begrijpbaar voor iedereen).

Dat ik het kind bewust bewaard heb omdat ik al van kleinsaf zei "wacht maar tot ik groot ben!" en omdat ik mijn puberteit nog niet gehad heb, leerde ik nogal snel mijn eigen leven in handen te nemen. En wat is er gelukkig-makender dan het leven zo speels mogelijk op te vatten en vanuit een poëtische klas (waarin oorspronkelijk ook nu Antwerpse stadsdichter Bart Moeyaert naast mij zat in een school in Brugge die bij ons beiden nooit veel positieve herinneringen naliet) de werkelijke Griekse zin van 'poetes' in de zin van 'maken' uit te voeren.

Nee, het is helemaal geen toeval dat de Van Belletjes in Bellegoed, Bellegem, Straatje 21 woonden, want dat was een plots rêverie van mijn echtgenote en ik ben altijd al voluit voor dromen gegaan. Nee, het is helemaal geen toeval dat ik problemen kreeg toen ik afstudeerde omdat een docent economie het niet verantwoord vond dat ik sterretjes op mijn letters i en j schreef. Nee, het is evenmin toeval dat ik een onmogelijke trouwring draag die vierkant (mijzelf) en rond (mijn echtgenote) tegelijk is (zie ook ons huwelijks boekje ! ! !) .

Nee, het is ook geen toeval dat ik een van de eersten was in België die roterende wieldoppen liet bedrukken met mijn drie kinderen en mijn echtgenote:

En mochten bepaalde zaken dan nog toeval zijn, dan is het meestal snel aan mij en mijn wiskundige geest om de zaken betekenis te geven (zoals mijn gemakkelijke telefoonnummer 056/25.25.20).

Maar u klikte wellicht uit nieuwsgierigheid naar de betekenis van mijn nummerplaat:

Of die nacht nu al voorbij is, dat weet ik niet, maar ik heb in elk geval altijd al geweten dat er na een dag... een nacht valt. En na de meeste nachten ook terug een dag aanbreekt (behalve de laatste nacht).

Vandaar deze positieve boodschap naar mijn echtgenote toe, waarmee ik wil zeggen dat ze welkom terug is (ook al zal het almaar meer moed vergen om het vertrouwen te herstellen en ook te willen herstellen; ik ben Jezus niet).

Omgekeerd besef ik dat ik eigenlijk dankzij haar een unieke kans krijg, om ook na mijn overlijden (mijn monogame ideaal van levenslange leifde is niet ingestort maar in elk geval wel onbereikbaar geworden of voorbij voor mij; ik ben niet slim genoeg om wereldvreemd te blijven) verder te leven en heel wat zaken te doen die anders totaal niet onmogelijk waren.

In elk geval staat die 18 niet voor iets wat ik nu plots hoorde van iemand en waarvan ik niet eens het bestaan wist...

at your service ofte loquendi libertatem custodiamus

 

VAN BELLE Jean Marc, Bellegoed, Bellegem, 29 november 2007